หนึ่งความคิดนิจนิรันดร์ เล่ม 14

ดอกราชาผีบานแล้ว หากว่ากันตามจริง 

เรื่องนี้ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับไป๋เสี่ยวฉุนเลยแม้แต่น้อย 

แต่ในเมื่อตอนนี้เขาเป็นคนสนิทผู้ภักดีต่อจวี้กุ่ยอ๋อง

จึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากพาตัวเองเข้าไปในกาหลอมวิญญาณ

เพื่อเก็บเกี่ยวดอกราชาผีมาให้จงได้ หากเป็นเพียงงานเก็บเกี่ยวพืชผล 

ไหนเลยไป๋เสี่ยวฉุนจะหวั่นเกรง

   

ทว่าจวี้กุ่ยอ๋องมีศัตรูรอบทิศ ทุกฝ่ายล้วนต้องการดอกไม้นั้นเพื่อบีบบังคับเขา 

ต่อให้ไป๋เสี่ยวฉุนจะฝ่าทะลุสู่ขั้นกำเนิดใหม่ด้วยวิถีเวหาจนคล้ายจะไร้เทียมทาน 

แต่ให้ไปเผชิญหน้ากับผู้บำเพ็ญเพียรขั้นกำเนิดใหม่นับร้อยคนพร้อมกัน... 

นี่มันจะไม่เกินไปหน่อยหรือ