ทดลองอ่าน สามีข้ากลายเป็นท่านอาเสียแล้ว บทที่ 22-บทที่ 24

มิใช่เจียงชิงหว่านไม่อยากรู้ แต่ในใจนางรู้สึกอยู่ตลอดว่าเรื่องของชุยจี้หลิงกับซุนอิ้งเซวียนไม่เกี่ยวข้องกับนางอีกต่อไปแล้ว นางไม่อยากไปถามให้มากความอีก ดังนั้นจึงไม่ถาม ไม่คิด และพยายามทำให้อารมณ์ของตนเองสงบลง

เวลานี้ฮูหยินผู้เฒ่าเจียงกำลังมองดูซุนอิ้งเซวียน นางสังเกตเห็นแล้วเช่นกันว่าทรงผมบนศีรษะอีกฝ่ายเป็นทรงของสตรีที่ยังไม่ออกเรือน

เห็นอีกฝ่ายสวมเสื้อผ่าหน้าสีเขียวอมฟ้าปักลายดอกอิ๋งชุนตรงคอเสื้อ รูปโฉมก็ดูงามหยาดเยิ้มนิ่มนวลน่าพึงใจ เพียงแต่ดูจะอายุปาไปยี่สิบกว่าปีแล้ว แต่ถึงกับยังไม่ได้แต่งงาน

ในใจจึงมีความฉงนสงสัย แต่ครั้นได้ยินว่าบิดาของซุนอิ้งเซวียนเป็นเพียงผู้บังคับการก็ไม่มีความสนใจจะไปยุ่งเรื่องของนาง เพียงแต่พยักหน้าให้น้อยๆ ถือเป็นการทักทาย จากนั้นก็ก้าวเท้าเดินออกนอกประตูโดยไม่พูดอะไรแม้แต่คำเดียว

เจียงชิงหว่านย่อมจะไม่มองซุนอิ้งเซวียนตรงๆ แม้แต่แวบเดียว เพียงเดินตามหลังฮูหยินผู้เฒ่าเจียงไปด้วยสีหน้าเรียบเฉย

ซุนอิ้งเซวียนมองแผ่นหลังของพวกนางสองคน ลอบกัดฟันเงียบๆ

ย่าหลานสองคนนี้มีท่าทีเย็นชาต่อนางมากจริงๆ ใครใช้ให้พวกนางเป็นคนในครอบครัวของหย่งชางป๋อเล่า ในขณะที่บิดานางจนบัดนี้ยังเป็นแค่ผู้บังคับการ สองคนนั้นมีพื้นเพใหญ่พอจะเย็นชาต่อนางเช่นนี้จริงๆ

ปี้อวี้กับเป่าจูเดินไปส่งฮูหยินผู้เฒ่าเจียงและเจียงชิงหว่านเสร็จก็เดินกลับมาเรียกซุนอิ้งเซวียน “แม่นางซุน”

เมื่อครู่ซุนอิ้งเซวียนยังมีสีหน้าคล้ำเคร่ง ยามนี้กลับปรากฏรอยยิ้มอ่อนโยนขึ้นมาทันที ก่อนรับผ้าเช็ดหน้าแพรผืนหนึ่งมาจากมือสาวใช้ด้านข้าง เมื่อนางคลี่ผ้าออก ทุกคนก็เห็นแหวนพลอยสีขี้นกการเวกอยู่ข้างในนั้นสองวง

“ไม่กี่วันก่อนข้าไปเลือกเครื่องประดับเป็นเพื่อนท่านแม่ที่ร้าน มองเห็นแหวนพลอยสีขี้นกการเวกสองวงนี้ก็คิดว่าพวกเจ้าสองคนใส่แล้วต้องดูดีแน่นอน จึงซื้อมาให้พวกเจ้าสองคน”

ปี้อวี้กับเป่าจูล้วนเป็นหัวหน้าสาวใช้ข้างกายฮูหยินผู้เฒ่าชุย อีกทั้งฮูหยินผู้เฒ่าชุยก็ไว้ใจพวกนางสองคนมาก ซุนอิ้งเซวียนจึงต้องผูกสัมพันธ์กับพวกนางสองคนให้ได้

นี่มิใช่ครั้งแรกที่ซุนอิ้งเซวียนมอบสิ่งของให้พวกนาง ปี้อวี้กับเป่าจูปฏิเสธสองสามคำเสร็จก็รับแหวนมา จากนั้นก็เชิญให้ซุนอิ้งเซวียนมุ่งหน้าไปต่อ

ซุนอิ้งเซวียนจึงถามว่าไม่กี่วันมานี้ฮูหยินผู้เฒ่าชุยสุขภาพเป็นอย่างไรบ้าง อาการป่วยดีขึ้นหรือไม่ จากนั้นก็ถามถึงฮูหยินผู้เฒ่าเจียงและเจียงชิงหว่าน “ฮูหยินผู้เฒ่าของจวนหย่งชางป๋อท่านนี้พาหลานสาวมาเยี่ยมฮูหยินผู้เฒ่าด้วยสาเหตุใด”

จนบัดนี้ชุยจี้หลิงก็ยังไม่ได้แต่งงานใหม่ ในเมืองหลวงมีผู้สูงศักดิ์ทรงอำนาจตั้งเท่าไรอยากยกบุตรสาวหรือไม่ก็พี่สาวน้องสาวของตนเองให้แต่งงานกับเขา และคุณหนูจากจวนหย่งชางป๋อผู้นี้ก็ดูหน้าตาดียิ่งยวด ฐานะตระกูลก็คู่ควรกัน…

ซุนอิ้งเซวียนอดคิดมากไม่ได้ ในใจเริ่มหวาดหวั่นขึ้นมา