ทดลองอ่าน นางสาวอันดับสอง บทที่ 4 – บทที่ 5

“ฉันต้องทำยังไงเธอถึงจะเลิกทำแบบนี้” เชนหมดปัญญา เขาจะทำไม่รู้เรื่องเหมือนตอนแรกต่อไปก็ได้ แต่การที่มีคนคนหนึ่งมาคอยตามติดแบบนี้มันเหมือนกับหนังผี เขาต้องอยู่อย่างหวาดระแวงไม่รู้ว่าอีกฝ่ายจะเข้ามาทำเหมือนวันนั้นอีกหรือเปล่า

“คบกันสิ เป็นแฟนกัน”

“ไม่!” พอกันที

ยายนี่มันเป็นคนบ้า และเขาไม่เคยเจอคนบ้าแบบนี้มาก่อนเลยไม่รู้ว่าจะรับมือยังไง สีหน้าเขาตอนนี้ดูเหมือนคนที่เหนื่อยล้าสุดๆ กับการที่ต้องคิดหาทางออก

“ทำไมล่ะ คริสซี่ไม่ดีตรงไหน ทั้งสวย เรียนก็เก่ง ที่บ้านก็รวยนะถึงจะไม่รวยเท่าปลายก็เถอะ หรือเป็นเพราะมีพี่ชาย ไม่ต้องห่วงนะพี่คริสบอกว่าถ้าคริสซี่เรียนจบเขาจะยกสมบัติให้หมดเลย เขาอยากไปเป็นช่างภาพถ่ายรูปสัตว์น่ะ” สิ่งที่กฤษราพล่ามมาเขาไม่รู้ว่ามันเกี่ยวกับเรื่องที่เธอโรคจิตตามเขาไปทุกที่ยังไง ชายหนุ่มพยายามตั้งสติ ต้องคิดหาทางให้ตัวเองเป็นฝ่ายคุมสถานการณ์ให้ได้

ถ้าต้นตออยู่ที่ปลายฟ้าล่ะก็

“ฉันจะคบกับปลายฟ้าถ้าเธอยังไม่หยุดทำแบบนี้” ในที่สุดเขาก็นึกได้

กฤษราเบิกตากว้าง ไม่ได้สิ! อย่างนั้นก็เท่ากับปลายฟ้าชนะ

“คริสซี่ขอโทษ ใจเย็นๆ ก่อนนะอย่าเพิ่งรีบ คิดให้ดีๆ เรื่องความรักเนี่ยมันไม่ใช่เรื่องที่จะด่วนตัดสินใจได้ เอาเป็นว่าจะไม่ตามเชนสักพักแล้วกันนะ” หญิงสาวพยายามก้าวถอยหลังให้ห่างจากเขา เกิดนายนี่บ้าขึ้นมาแล้วไปหาปลายฟ้า แผนของเธอก็ต้องพังไม่เป็นท่า อุตส่าห์หาสิ่งที่จะทำให้เธอเหนือกว่าปลายฟ้าได้ทั้งที ยังไงเธอก็จะต้องทำให้สำเร็จให้ได้

“ไม่ใช่สักพัก ห้ามทำอีก”

“อื้ม” หญิงสาวรับปากส่งๆ ไปอย่างนั้น ในเมื่อแผนแรกคือไปให้เขาเห็นหน้าบ่อยๆ นั้นใช้ไม่ได้ผลแล้ว เธอจะใช้แผนที่สอง

กฤษราไม่ได้มาตามเชนอีกตั้งแต่ที่รับปากวันนั้น ชายหนุ่มรู้สึกโล่งใจเป็นอย่างมาก แต่เขาไม่คิดว่ามันจะเป็นการแก้ปัญหาอย่างถาวร ลางสังหรณ์บางอย่างบอกเขาว่าอีกฝ่ายน่าจะกำลังคิดหาทางทำอะไรอยู่แน่ ดังนั้นเขาจึงคิดหาวิธีป้องกันเอาไว้แล้ว

เขาไปหาปลายฟ้าแล้วขอโทษเรื่องวันก่อน ปลายฟ้าไม่เพียงแต่ไม่โกรธ ยังถามเขาว่ามีปัญหาอะไรหรือเปล่า หากเธอพอช่วยได้เธอก็จะช่วย อันที่จริงเขาก็ไม่อยากจะยุ่งกับปลายฟ้าให้วุ่นวาย เขาไม่ชินกับการมีเพื่อนผู้หญิง แต่หลังจากที่ขู่กฤษราไปแล้วเขาก็จำเป็นต้องมีปลายฟ้าเป็นเพื่อน เอาไว้กันไม่ให้ผู้หญิงโรคจิตคนนั้นตามเขาเหมือนวิญญาณอีก

“ไม่เป็นไรหรอกเชน ปลายไม่ได้คิดมาก”

“ฉันแค่ไม่ชอบให้คนมาดูเยอะๆ ทีหลังอยากมาก็มาคนเดียว” เชนว่า เขาไม่ได้พูดอะไรมากกว่านั้น แต่พอเพื่อนทั้งสามคนของเขาเห็นว่าเขาไปขอโทษปลายฟ้าเองก็พากันแซวทุกวันว่าในที่สุดโรบอตบอยก็มีความรัก

ช่างเป็นเรื่องที่ไร้สาระ

แต่ปลายฟ้ารู้สึกเหมือนโลกทั้งใบช่างสดใส เชนไม่ได้โกรธอะไรเธอ นั่นหมายความว่าเธอสามารถเป็นเพื่อนกับเขาต่อไปได้ หญิงสาวจึงใช้เวลาช่วงเย็นไปดูพวกเขาซ้อม ก่อนจะอยู่เล่นบาสเกตบอลด้วยกันจนค่ำ ปลายฟ้าไม่ได้รู้สึกสนุกแบบนี้มานานแล้ว กฤษราไม่ใช่คนที่จะมาทำอะไรแบบนี้ ส่วนใหญ่พวกเธอมักนั่งคุยกันหรือไม่ก็ดูหนังหรืออ่านหนังสือ เป็นบรรยากาศเงียบๆ ไม่ได้ครึกครื้นแบบตอนนี้

เพื่อนทุกคนลงความเห็นว่าให้เชนขับรถไปส่งปลายฟ้าที่บ้าน ก่อนจะไปก็พูดจากันแปลกๆ ที่ปลายฟ้าก็ไม่เข้าใจว่าพวกเขาหมายถึงอะไร

“ขอโทษที่รบกวนนะเชน ปกติปลายขับรถมาเอง แต่วันนี้รถเสียเลยให้พี่คนขับรถมาส่ง”

“ไม่ต้องขอโทษหรอก ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร แค่อ้อมนิดเดียว” เชนว่าเสียงเรียบ เขาไม่ได้เดือดร้อนกับการขับรถอ้อมไปนิดหน่อยเพื่อส่งเพื่อนผู้หญิงกลับบ้าน แต่เขามีปัญหาด้านการสื่อสารต่างหาก เขาไม่คิดว่าคนฟังจะรู้สึกไม่ดีหากพูดแบบนั้น ปลายฟ้านั่งเงียบไปตลอดทางไม่รู้ว่าควรจะชวนเขาคุยเรื่องอะไร คงมีอยู่เรื่องเดียวที่เธอกับเขาเหมือนกัน