ทดลองอ่าน ชายาพกดาบเข้าห้องหอ บทที่ 1

นางทุ่มเททำงานเพื่อบ้านเมืองและราษฎร เพื่อปกป้องความสงบสุขและมั่นคงของทุกคน ส่วนตัวเขาหากสลัดฐานันดรอันสูงส่งทิ้งไปแล้ว เกรงว่าคงไม่มีค่าคู่ควรแม้แต่จะถือรองเท้าให้นางด้วยซ้ำ

ทางด้านมู่ไคเวยเห็นผู้ใต้บังคับบัญชาออกไปปฏิบัติตามคำสั่งแล้ว นางก็กระโดดขึ้นไปวิ่งบนหลังคา นางทั้งซุ่มซ่อน เหาะเหิน และไล่ล่าไปในทิศทางที่ถูกกำหนดไว้แล้ว

นักโทษอุกฉกรรจ์แหกคุกถูกพวกมือดีของหน่วยประตูหกบานคอยสกัดจนเหลือทางหนีแค่ทางเดียว เจ้านักโทษที่กำลังห้อหนีไม่ทันรู้ตัวด้วยซ้ำว่าตนเองกำลังถูกล้อม เจ้านักโทษมุดตัวเข้าไปในทุกช่องทาง ไม่เว้นแม้แต่รูสุนัขลอด

เจ้านักโทษอาศัยเลาะเลียบไปตามกำแพงจนเข้าใกล้ประตูเมือง

เขาเข้าใจว่าถ้าใช้มือเปล่าแย่งดาบมาจี้จับนายทหารพวกที่เฝ้าประตูเมืองสำเร็จ ย่อมสามารถบีบให้นายทหารขี้กลัวเปิดประตูให้ได้ แต่เขาต้องทำให้สำเร็จก่อนที่หน่วยประตูหกบานจะมาถึง หาไม่ คืนนี้เขาคงเสียแรงเปล่า และสิ่งที่รอคอยอยู่ก็คือแท่นประหารที่พร้อมจะบั่นคอเขาอยู่แล้ว

สิ่งเดียวที่เจ้านักโทษนั้นคิดไม่ถึงก็คือมีพลทหารลาดตระเวนกลางคืนมาขวางหน้า!

คนเรามักมีสามด่วน* ทำให้ยามที่พลทหารลาดตระเวนกลางคืนถ่ายเบาในตรอกที่ลับตาเสร็จ หยิบไม้กับฆ้องที่วางอยู่ข้างตัวเดินออกมาแล้วก็เผชิญหน้ากับคนร้ายแหกคุกในระยะประชิดพอดี

“เจ้า…เจ้า…ชุดนักโทษ…เจ้าใส่ชุดนักโทษ!” ดวงตาสะลึมสะลืออย่างคนง่วงนอนของพลทหารลาดตระเวนกลางคืนพลันเบิกกว้าง เขาก้าวถอยไปข้างหลังหนึ่งก้าว ตั้งท่าจะตีฆ้องร้องตะโกน แต่กลับถูกคนร้ายพุ่งพรวดเข้ามาเค้นคอหอยเสียก่อน

ในช่วงเวลาวิกฤตนั้น หินก้อนเล็กสองก้อนก็ถูกดีดออกไปจากมือลึกลับ!

หินก้อนแรกพุ่งตรงเข้าหาไหล่กว้างของคนร้ายที่กำลังทำเรื่องอำมหิต ส่วนหินก้อนที่สองแม้จะมีขนาดเล็กกว่าก้อนแรก แต่มันกลับชนหินก้อนแรกให้แหลกเป็นผุยผงได้ในพริบตา ก่อนหน้าที่หินก้อนแรกจะกระแทกถูกเป้าหมาย

แม้คนร้ายจะไม่ได้ถูกก้อนหินที่เป็นอาวุธลับทำร้าย แต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในช่วงระยะเผาขนนี้ก็ทำให้มันตกใจจนขนลุกชัน ลมหายใจฟืดฟาด นิ้วทั้งห้าที่หมายเค้นเอาลมหายใจของพลทหารลาดตระเวนกลางคืนไปจึงเผลอคลายออก

คนร้ายสะดุ้งเฮือก เดิมทีเขาตั้งใจจะจับพลทหารลาดตระเวนกลางคืนไว้เป็นตัวประกัน แต่แค่ก้าวออกไปข้างหน้าเพียงหนึ่งก้าวก็มีเงาดำมาขวางอยู่ตรงหน้าของพลทหารลาดตระเวนกลางคืนที่กำลังตัวสั่นเทิ้ม

แสงสีเงินสาดใส่ตาคนร้ายพร้อมเรี่ยวแรงมหาศาล และไอเย็นจัดจากกระบี่ประจำตัวของมือปราบหน่วยประตูหกบานจ่อเข้าที่เส้นเลือดใหญ่บนคอของมัน

มู่ไคเวยคิดไม่ถึงว่าแผนในวันนี้จะยุ่งยากเพราะพลทหารลาดตระเวนกลางคืนคนหนึ่ง!

แต่นางไม่อาจทนเห็นคนทั้งคนตายไปต่อหน้าต่อตาได้จึงต้องยอมลงมือ ทว่าการจะปล่อยให้คนร้ายจอมเจ้าเล่ห์หนีไปได้อย่างแนบเนียนและสมเหตุสมผลก็ไม่ใช่เรื่องง่าย