ทดลองอ่าน จันทราอัสดง บทที่ 7

บทที่ 7

ตอนจบของเรื่องนี้ก็คือถานไถจิ้นถูกกักขังชั่วคราว

เขาถูกขังอยู่ในเรือนตะวันออกที่ทรุดโทรม เจตนาของอี๋เหนียงทั้งหลายและคุณหนูรองคือป้องกันการทำลายหลักฐาน

คุณหนูสามสามารถสืบเรื่องนี้ต่อได้ หากเขาถูกปรักปรำจริง ถึงเวลาค่อยปล่อยตัวออกมาก็ได้

กับเรื่องนี้ หลีซูซูไม่มีความเห็น

ข้าวของที่หายไป อย่างอื่นไม่พูดถึง แต่มีกวนอินหยกที่ฮูหยินผู้เฒ่ารักที่สุด ท่านผู้เฒ่านับถือศาสนาพุทธ เห็นกวนอินหยกองค์นั้นล้ำค่ายิ่งกว่าสิ่งใด กล่าวให้ร้ายแรงหน่อยก็คือขยับไปถึงขั้นยึดมั่นศรัทธาเสียแล้ว

ดังนั้นอี๋เหนียงทั้งหลายจึงร้อนใจถึงเพียงนี้ และอยากหาให้ได้ว่าใครเป็นคนขโมยของไป

ถึงอย่างไรหลีซูซูก็เป็นเพียงบุตรีสายตรง มิใช่นายหญิง นางสามารถสืบคดีนี้ใหม่อีกครั้ง นับว่าไม่ง่ายแล้ว

แค่ถูกขังไม่น่าจะเป็นอะไร ขอเพียงถานไถจิ้นไม่ตายก็พอ

วันต่อมาเป็นวันที่สิบห้า

ปี้หลิ่วออกไปข้างนอก พอกลับมาก็เล่าให้หลีซูซูฟังอย่างดีอกดีใจ “คุณหนูสาม บ่าวสืบทราบมาว่าองค์ชายหกได้รับการอวยยศเป็นเซวียนอ๋อง วันนี้ราชโองการแต่งตั้งประกาศลงมา จวนที่ฝ่าบาทพระราชทานให้ อยู่ไม่ไกลจากจวนแม่ทัพของพวกเรานี้เองเจ้าค่ะ ท่านแม่ทัพได้รับเทียบเชิญ คิดว่าอีกไม่กี่วันให้หลังจะต้องพาคุณหนูไปจวนเซวียนอ๋องแน่นอน เพื่อไปแสดงความยินดีกับเขาเจ้าค่ะ”

ท่าทีของหลีซูซูนิ่งเฉยอย่างมาก “อ้อ”

ปี้หลิ่วพูดต่อ “คุณหนู ท่านวางใจ ครั้งนี้บ่าวต้องแต่งองค์ทรงเครื่องท่านให้งามล้ำเลิศแน่นอน ทำให้นางแพศยาเยี่ยปิงฉางผู้นั้นไร้ที่ยืน”

แม้ว่าตอนนี้หลีซูซูยังไม่เคยพบพี่สาวสายรองผู้นั้น ไม่รู้ว่านางเป็นคนอย่างไร แต่ตื่นเต้นกับการแย่งชิงสามีผู้อื่นถึงเพียงนี้…เป็นบ้าไปแล้วหรือไม่

หลีซูซูไม่อยากเห็นหน้าปี้หลิ่วแล้วจริงๆ ดังนั้นจึงเอ่ยว่า “เจ้าไปสอบถามดูหน่อย ครั้งนี้ในจวนมีข้าวของชิ้นใดบ้างที่หายไป แล้วข้าวของเหล่านั้นเป็นของใคร”

ปี้หลิ่วได้แต่ออกจากประตูไปอย่างไม่เต็มใจ พอเดินสวนกับชุนเถาข้างนอก นางก็ผลักอีกฝ่ายหนึ่งที “หลีกไป อย่าขวางทางข้า”

ชุนเถารีบหลบเป็นพัลวัน

ปี้หลิ่วไม่สบอารมณ์มาก เทียบกับการทำงานเบ็ดเตล็ดเหล่านี้ นางใส่ใจมากกว่าว่าคุณหนูสามจะได้แต่งกับเซวียนอ๋องหรือไม่

แต่ก่อนเวลาตนเอ่ยถึงองค์ชายหก แววตาของคุณหนูเต็มไปด้วยความรักใคร่ใฝ่ฝัน วาดหวังเต็มเปี่ยม แต่นางพบว่าครั้งนี้หลังจากตนกลับมา ยามเอ่ยถึงเรื่องของเซวียนอ๋องอีกครั้ง คุณหนูกลับไม่ใส่ใจนัก

พอปี้หลิ่วจากไป หลีซูซูก็หยิบรายการแผ่นหนึ่งออกมา

นี่เป็นสิ่งที่เมื่อคืนนางสั่งให้สี่สี่จัดการ

หลีซูซูมิได้ไว้ใจปี้หลิ่ว

หลีซูซูมองดู พบว่าคนที่ทรัพย์สินหายไปมีฮูหยินผู้เฒ่า ตู้อี๋เหนียง คุณหนูรอง คุณชายใหญ่ คุณชายสี่ อวิ๋นอี๋เหนียงก็มีปิ่นทองหายไปหลายอันเหมือนกัน

คนผู้นี้รู้จักหยิบฉวยทีเดียว ไม่กล้าหยิบของท่านแม่ทัพกับหลีซูซู กวนอินหยกของฮูหยินผู้เฒ่ากับสินเจ้าสาวของคุณหนูรองมีมูลค่ามากที่สุด คุ้มค่าที่จะเสี่ยง คุณชายใหญ่กับอวิ๋นอี๋เหนียงนิสัยค่อนข้างใจกว้างอารี คงจะไม่ถือสาอะไร ส่วนคุณชายสี่ไม่รู้เรื่องอะไรทั้งนั้น

หลังตรึกตรองดูแล้ว นางก็เรียกชุนเถามา

“ชุนเถา เจ้ารู้หรือไม่ว่าหมู่นี้คุณชายรองกับคุณชายสามทำอะไรอยู่”

ชุนเถาสั่นศีรษะ “บ่าวรู้เพียงว่าช่วงนี้คุณชายใหญ่ติดตามนายท่านไปฝึกฝนในค่ายทหาร คุณชายรองกับคุณชายสาม บ่าวไม่แน่ใจเจ้าค่ะ ถ้าคุณหนูอยากทราบ สองวันนี้บ่าวกับสี่สี่จะไปสืบดู”

หลีซูซูยิ้มพยักหน้าเอ่ย “ลำบากชุนเถาแล้ว”