เพราะโลกนี้ ‘ไม่มีอะไรสมบูรณ์แบบ' ไม่จำเป็นต้องดิ้นรนเพื่อความเพอร์เฟ็กต์ก็ได้
เป็นคนชอบเข้าสังคมแบบ ‘เอ็กซ์โทรเวิร์ต (Extrovert)’ ก็เหนื่อยจริง เป็นคนชอบเก็บตัวแบบ ‘อินโทรเวิร์ต (Introvert)’ ก็เหงาจัง แต่ไม่ว่ายังไงทุกคนต่างก็มีชีวิตที่แฮปปี้ในแบบของตัวเอง
อาจมีบางทีที่หลงลืมความสุขง่ายๆ เพราะมัวแต่ไปสนใจภาพสวยงามของชีวิตคนอื่น
พวกเราต่างก็ใช้ชีวิตที่เต็มไปด้วยความปรารถนากดดันตัวเองเพื่อให้ใกล้เคียงคำว่า ‘สมบูรณ์แบบ’ มากที่สุด อยากได้รับการชื่นชมจากผู้อื่น ขณะเดียวกันก็อยากยอมรับในตัวเองด้วย
ทำไมเราถึงอยากได้อะไรมากมายขนาดนั้นกันนะ
ทั้งที่ความจริงแล้วแม้จะมีอะไรอยู่เต็มอ้อมกอดก็ไม่ได้ทำให้เราสมบูรณ์แบบมากขึ้นเพราะโลกนี้ ‘ไม่มีอะไรสมบูรณ์แบบ’
ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องดิ้นรนเพื่อความเพอร์เฟ็กต์ก็ได้ ลองเป็นผู้ให้มากกว่าผู้รับ ให้เวลาตัวเอง มอบความรักให้ผู้อื่นใจกว้างให้มากขึ้น แม้บางเรื่องจะไม่เอาไหนไปสักหน่อยก็บอกตัวเองว่าพอให้อภัยได้ และยอดเยี่ยมที่สุดแล้ว
เป็นคน ‘พอประมาณ’ ที่มีชีวิตวันนี้อย่างพอประมาณโอบกอดความรักพอประมาณ มีความสุขพอประมาณเพื่อชีวิตอันพอประมาณแบบชาว ‘เซ็นโทรเวิร์ต (Centrovert)’
