I Can Do It ใครไม่ไหว ฉันลุยเอง! เล่ม 2
หลังบอกลาอาชีพสตรีมเมอร์และก้าวสู่สถานะผู้เล่นอาชีพอย่างเป็นทางการ
ก็ดูเหมือนว่าจะมีหลายสิ่งหลายอย่างที่เจี่ยนหรงต้องปรับตัว
ทั้งการฝึกเล่นแบบทีม เรียนรู้ที่จะพึ่งพาเพื่อนร่วมทีมแบบที่เขาไม่คุ้นชิน
และยังต้องปรับตัวในการอยู่ร่วมกันกับผู้อื่นในแคมป์ของ TTC
แบบที่คนซึ่งเคยอยู่ตัวคนเดียวมาตลอดอย่างเขาไม่คุ้นเคย
ทั้งหมดนี้ทำให้เจี่ยนหรงค่อยๆ กลายเป็น ‘TTC•Soft’ ทีละนิด
แต่ถึงอย่างนั้น Soft ก็ยังเป็นเจ้าลูกชายโง่งมคนเดิมของเหล่าคุณพ่อ
เพราะเขายังคงปะฉะดะกับทุกคนอย่างกล้าหาญเหมือนเคย
เพิ่มเติมคือรู้จักการด่าคนแบบอ้อมค้อมมากยิ่งขึ้นเท่านั้น
และอีกหนึ่งสิ่งที่เจี่ยนหรงยังคงปฏิบัติอย่างคงเส้นคงวาไม่เปลี่ยนไปเลยแม้แต่นิด
ก็คือการชื่นชมและเชื่อฟังลู่ป๋อหยวนราวกับศิษย์ที่เคารพศาสดาผู้น่าเลื่อมใส
