เพลงกลอนคลั่งยุทธ์ เล่ม 21 (เล่มจบ) 

หนึ่งร้อยวันให้หลังที่ยอดทองคำแห่งเขาอู่ตัง ไม่ว่าเจ้าจะมาหรือไม่ ในวันนั้นข้าก็จะอยู่ที่นั่น บนวิถียุทธ์มิอาจคาดเดาได้ว่าจะพบเจอสิ่งใด บุญคุณความแค้นอาจสาดซัดมาอย่างไม่คาดฝันดังเกลียวคลื่น และหลายครั้งก็ม้วนกลืนชีวิตและความฝันกลับคืนไป ไม่เหลือร่องรอยใดๆ ทิ้งไว้บนผืนทราย เหล่านักสู้จึงใช้ดาบกระบี่ดังพู่กันจารบาดแผลต่างอักษร สลักเรื่องราวบนร่างและวิญญาณศัตรู ให้ผู้คนเล่าขานตำนานการต่อสู้สืบไป และนี่คือบทกวีแห่งชีวิตของเหล่าหกกระบี่บ้านแตก เป็นเพลงกลอนคลั่งยุทธ์บทสุดท้าย ที่ทิ้งไว้บนเส้นทางแห่งเลือดและเหล็กกล้า!