

รัตติกาลซ่อนกล
ทดลองอ่าน รัตติกาลซ่อนกล บทที่ 7
บทที่เจ็ด ฟู่หลันหยากำลังกินอาหารกับแม่นมหลิน หลี่หมินก็มาเคาะประตูอยู่ข้างนอก แล้วยื่นกระปุกเล็กๆ กระปุกหนึ่งให้ “นี่เป...
บทที่เจ็ด ฟู่หลันหยากำลังกินอาหารกับแม่นมหลิน หลี่หมินก็มาเคาะประตูอยู่ข้างนอก แล้วยื่นกระปุกเล็กๆ กระปุกหนึ่งให้ “นี่เป...
บทที่หก ผิงอวี้รู้สึกว่ารสชาติที่ว่านี้ช่างยากจะทานทน เหมือนว่าร่างของเขากำลังถูกลงทัณฑ์ทรมานจนแทบมิอาจฝืนทนได้อีกแล้วแม...
บทที่ห้า ไม่รู้เป็นเพราะมีผิงอวี้มาเฝ้าเป็นเหมือนเทพทวารบาลให้หรือไม่ คนประหลาดผู้นั้นจึงมิได้กลับมาก่อกวนอีก คืนนั้นสงบ...
บทที่สี่ ฟู่หลันหยารู้ดีว่าหากยังอยู่ที่เดิมย่อมไม่ปลอดภัยแน่ นางจึงดึงมือแม่นมหลินวิ่งออกไปนอกห้องอย่างไม่ลังเล เพิ่งจะ...
บทที่สาม เขายิ่งรู้สึกว้าวุ่นใจ ทำเสียงหึอย่างเย็นชาแล้วถอยห่างออกมาก้าวหนึ่ง ก่อนจะหันร่างกลับแล้วเดินไปยังข้างโต๊ะ ฟู่...
บทที่สอง สีหน้าหวังซื่อเจาบูดบึ้งทันที ยังคงเอ่ยอย่างดื้อดึง “เป็นที่ขบขันของใต้เท้าผิงแล้ว แม้ข้าน้อยยังอ่อนด้อยประสบกา...
บทที่หนึ่ง ขณะที่หลิวไป่ทงออกจากวังก็เป็นเวลาย่ำค่ำแล้ว แสงตะวันยามสายัณห์สาดส่อง ช่างชวนให้ผู้คนครั่นคร้ามยิ่ง เขาจ้องม...