ทดลองอ่าน พานพบฝ่าบาทในห้วงกาล บทที่ 3-บทที่ 4 – หน้า 2 – Jamsai
Connect with us

Jamsai

Jamsai

ทดลองอ่าน พานพบฝ่าบาทในห้วงกาล บทที่ 3-บทที่ 4

“แม้ที่นี่จะเป็นแค่พระราชวังชั่วคราว แต่พระราชา พระมเหสี องค์ชายรัชทายาทและพระชายา รวมถึงพระบรมวงศานุวงศ์ล้วนประทับอยู่ที่แห่งนี้ เจ้าห้ามไปไหนมาไหนตามอำเภอใจโดยเด็ดขาด เจ้าจะออกจากห้องนี้ได้ก็ต่อเมื่อได้รับอนุญาตเท่านั้น และถึงแม้จะอยู่ในห้องนี้ก็ห้ามส่งเสียงดัง หากคนอื่นล่วงรู้ว่ามีสตรีอื่นอยู่ในนี้ เรื่องราวอาจลุกลามบานปลายไปได้ เข้าใจที่ข้าพูดหรือไม่”

“แต่…ฉันไม่รู้นี่คะว่าฉันมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร…”

“อ่ะแฮ่ม”

ตอนนั้นเองเสียงกระแอมของชายหนุ่มก็ดังมาจากด้านนอกของประตู ซังกุงจึงรีบลุกขึ้น “เชิญเพคะ”

ซังกุงส่งสายตามาทางฉันราวกับจะบอกให้ฉันลุกขึ้น ฉันจึงลุกขึ้นตามนาง ทันใดนั้นประตูก็ถูกเปิดออก ชายหนุ่มที่อายุประมาณยี่สิบเดินเข้ามาข้างใน เขาสวมหมวกขนสัตว์ที่ทำจากมาร์เทิน ซึ่งหมวกขนมาร์เทินถือเป็นของมีราคาที่แม้แต่ขุนนางธรรมดาๆ ในยุคโชซอนก็ไม่สามารถสวมได้ ที่นี่คือพระราชวัง ดังนั้นชายผู้นี้น่าจะเป็นเชื้อพระวงศ์

แล้วซังกุงก็คลายความสงสัยของฉัน

“องค์ชายจองวอนเพคะ”

เขาคือเชื้อพระวงศ์พระองค์หนึ่งที่มีพระนามว่า ‘องค์ชายจองวอน’ ทันทีที่องค์ชายจองวอนรับคำทักทายจากซังกุง เขาก็มองมาทางฉัน ก่อนจะส่งสายตาไปทางซังกุง

“เจ้าออกไปได้แล้ว เรื่องนี้ข้าจะจัดการเอง”

“เพคะองค์ชาย”

ซังกุงถวายความเคารพอย่างนอบน้อมแล้วเดินออกไปจากห้อง ตอนนี้จึงเหลือแค่องค์ชายจองวอนกับฉัน สีหน้าของเขาดูเป็นกังวลว่าจะพูดอะไรกับฉันดี หลังจากปล่อยให้ความเงียบปกคลุมอยู่สักพัก เขาก็เดินผ่านฉันไปนั่งที่เบาะที่ถูกจัดเตรียมเอาไว้

“นั่งสิ”

ฉันนั่งลงตรงที่ไม่ไกลจากเขาด้วยท่านั่งสบายๆ แต่พอรู้สึกได้ถึงสายตาตำหนิของเขา ฉันจึงเปลี่ยนเป็นท่านั่งแบบหญิงยุคโชซอนแทน สี่ปีแล้วที่ไม่ได้นั่งท่าน่าอึดอัดที่ต้องประสานมือเอาไว้อย่างนอบน้อมเช่นนี้

“เจ้าคงสงสัยว่าสตรีอย่างเจ้าเข้ามาอยู่ในวังนี้ได้อย่างไร”

“ใครพาหม่อมฉันมาที่นี่หรือ…เพคะ”

เขามองหน้าฉันที่ถามแทรกขึ้นมา แต่แล้วเขาก็ยิ้มบางๆ ฉันเคยเห็นรอยยิ้มแบบนี้มาจากองค์ชายควังแฮ แล้วตอนนั้นเองสายตาของเขาก็เบนกลับมาที่ใบหน้าของฉันอีกครั้ง

“อาณาจักรนั้น อาณาจักรที่เจ้าอยู่ ดูเหมือนทุกคนจะเท่าเทียมกันหมด ไม่แบ่งชายหญิงและชนชั้นวรรณะสินะ”

“…” ฉันอึ้งงันกับคำพูดของเขา

‘อาณาจักรนั้น’ อย่างนั้นหรือ ‘อาณาจักรที่เจ้าอยู่’ อย่างนั้นหรือ คนคนนี้รู้ว่าฉันมาจากที่อื่นสินะ แล้วรู้ได้อย่างไรกัน

เขามองใบหน้าตกใจของฉัน แล้วพูดขึ้นด้วยสีหน้าจริงจัง “ข้าก็แค่สันนิษฐานเอาเท่านั้น… มันเป็นเรื่องจริงรึ”

“พระองค์มีหลักฐานอะไรถึงได้พูดเช่นนี้เพคะ”

คำว่า ‘องค์ชายจองวอน’ ก็บ่งบอกถึงสถานะอยู่แล้ว ฉันจึงถามด้วยคำพูดสุภาพที่สุดเท่าที่ฉันจะทำได้ ซึ่งไม่เหมาะกับนิสัยของฉันเลย

Comments

comments

No tags for this post.
Continue Reading

More in Jamsai

บทความยอดนิยม

everY

ทดลองอ่าน เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 Chapter 2.1-2.2 #นิยายวาย

ทดลองอ่าน เรื่อง เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 ผู้เขียน : MINTRAN แปลโดย : ทันบี ผลงานเรื่อง : 배타적 연애 금지구역 ถือเป็นลิขสิทธิ์...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฝ่าบาททรงพระเจริญหมื่นปี บทที่ 1

บทที่ 1 ปีที่ยี่สิบสี่รัชศกเฉียนเต๋อแห่งราชวงศ์ต้าผิงได้ถูกกำหนดให้เป็นปีที่ต่างไปจากปกติธรรมดา ชุนจื้อ เพิ่งผ่านไป ข่าว...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน บทเพลงปณิธาน ตำนานวิหคโผบิน บทนำ-บทที่ 2

บทนำ   เทวทูตแห่งเขาปี้ลั่ว   วันนี้เป็นวันจิงเจ๋อ ขณะทูตจากเขาปี้ลั่วมาถึงสกุลมู่ มู่เฉินเพิ่งจะดึงถังน้ำขึ้นมาจาก...

community.jamsai.com