ทดลองอ่าน My Tricky Love… เทใจรักนักวางแผน บทที่ 7-บทที่ 8

ไม่ได้รับสายห้าสิบสามครั้ง ซึ่งมาจากหวานใจเธอถึงสามสิบเอ็ดครั้ง ส่วนที่เหลือเป็นของจีรดากับมัชฌิมาที่โทรมาหาเธอเมื่อคืนนี้ พอดูที่ข้อความเสียงก็พบว่ามีอยู่ยี่สิบสี่ข้อความ ทุกข้อความล้วนมาจากหมายเลขเดิม…ทางไกลจากอังกฤษ

หลังจากตั้งสติสักพักอาริสาก็ต่อสายหาปกรณ์ รอไม่นานเลย อาจจะเพียงแค่สิ้นเสียงสัญญาณสองครั้งเท่านั้นก็มีคนรับสาย ที่สำคัญเธอยังไม่ทันอ้าปากพูดอะไร พายุคำพูดเหมือนเฮอร์ริเคนก้อนใหญ่ก็ถาโถมข้ามทวีปเข้าใส่หูเธอ

“แอ๊นท์ ขอบคุณพระเจ้า ในที่สุดเธอก็ติดต่อได้สักที” เสียงของอาทิตย์ดังลั่นลอยมา “นี่เธอไปไหนมา รู้ไหมว่าไอ้แมนมันจะคลั่งตายอยู่แล้ว”

“ติดธุระน่ะ”

“ยังจะมีธุระอะไรที่สำคัญกว่าไอ้แมนอีกครับผม ตอนนี้เพื่อนของผมคนนี้มันเป็นบ้า งานการทำไม่เสร็จก็เพราะเธอ”

“ขอโทษนะอาท”

“ขอโทษลูกค้าฉันดีกว่า รู้ไหมว่าตอนนี้ใครก็เข้าหน้าไอ้แมนไม่ติด พระเอกนางเอกโฆษณาของฉันน่ะกลัวจนหัวหดกันหมดแล้ว ถ้าไม่ติดว่าลูกค้าอยากได้งานฝีมือไอ้แมนและไอ้แมนมันทำมาตั้งแต่ต้น ป่านนี้มันถูกปลดแล้ว เดี๋ยวเธอคุยกับไอ้แมนนะ ช่วยทำให้มันอารมณ์คงที่ที”

“จ้ะ”

“แอ๊นท์!”

“เฮ้ย!” อาทิตย์ร้องเสียงหลงเมื่อจู่ๆ ก็มีมือมืดมากระชากโทรศัพท์ จากนั้นเธอก็ได้ยินเสียงตะคอกดังลอยมาตามสาย

“แอ๊นท์ไปไหนมา!”

อาริสาสะดุ้ง เกือบทำโทรศัพท์ในมือร่วงลงพื้น เธอสูดลมหายใจลึกๆ บังคับเสียงไม่ให้สั่น

“แมนจ๊ะ เมื่อคืนขอโทษทีนะ แอ๊นท์ติดธุระ กลับมาถึงบ้านก็เพลีย”

“ธุระตอนห้าทุ่มเที่ยงคืนเนี่ยเหรอแอ๊นท์ แมนโทรไปถามยายฝนคนรับใช้แอ๊นท์ รายนั้นบอกว่าแอ๊นท์ยังไม่กลับบ้าน”

“บัญชีที่ร้านมันยุ่งๆ น่ะจ้ะ”

“ก็แล้วทำไมแอ๊นท์ต้องลงไปทำเองด้วยล่ะ พี่สาวแอ๊นท์ว่างก็ให้พี่สาวแอ๊นท์ทำไปสิ”

“แมน มีเหตุผลหน่อยสิจ๊ะ”

“นี่แหละแมนกำลังมีเหตุผล แอ๊นท์ไปไหนมา ทำไมไม่รับสาย ออกไปกับใคร เราตกลงกันแล้วใช่ไหมว่าแอ๊นท์จะไม่ไปเที่ยวกลางคืนถ้าไม่มีแมนไปด้วย”

“แอ๊นท์ก็บอกแล้วไงว่าแอ๊นท์มีงาน ตั้งแต่แมนไม่อยู่ แอ๊นท์ก็ไม่ได้ออกไปนั่งเล่นกับเพื่อนเลย”

“แมนจะเชื่อได้เหรอ ถ้าไม่มีอะไรปิดบังกันจริงๆ เวลาแมนวิดีโอคอลล์ไปหา แอ๊นท์ก็ต้องรับสายทุกที่สิ ไม่ใช่รับแค่เฉพาะที่บ้านกับร้านกาแฟ”

“แมนมีเหตุผลหน่อยสิจ๊ะ ก็แอ๊นท์มีชีวิตแค่ที่บ้านกับร้านกาแฟนะแมน”

“เหรออออ แน่ใจนะว่าไม่ได้โกหกแมน งั้นแล้วทำไมคนรับใช้ของแอ๊นท์ถึงบอกแมนว่าแอ๊นท์มีไปสปอร์ตคลับด้วย”

“เอ่อ…ก็…ก็…พวกยายจิ๊บชวน”

“งั้นแล้วทำไมตอนที่แมนโทรไปถามยายพวกนั้น ทุกคนถึงได้บอกว่าไม่ได้ชวนแอ๊นท์ไปเล่นยิม”

“แมนอย่าจับผิดแอ๊นท์ได้ไหม เราคุยกันดีๆ เถอะ”

“นี่ผมก็คุยดีแล้ว ผมกำลังเรียงไทม์ไลน์ของแอ๊นท์อยู่ไง!”