ทดลองอ่าน แสนชัง นิรันดร์รัก บทที่ 9-บทที่ 10 – หน้า 2 – Jamsai
Connect with us

Jamsai

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน แสนชัง นิรันดร์รัก บทที่ 9-บทที่ 10

นางบังเกิดความรู้สึกอย่างหนึ่งว่าแม้ตรงเชิงเขามีคนตั้งมากมายเพียงนั้น แต่เด็กชายหน้าตาประพิมพ์ประพายซีเอ๋อร์ที่เหลียวหลังชะเง้อชะแง้ก่อนจากไปคนนั้นกำลังมองหานางอยู่แน่นอน

เขากำลังมองหาข้าอยู่!

ชั่วพริบตานี้นางลืมเลือนทุกสิ่งรอบด้าน หันหลังวิ่งทะยานกลับไปท่ามกลางสายตาแปลกใจระคนสงสัยของคนรอบตัว ยกขาก้าวขึ้นบันไดไล่กวดตามไปทางซุ้มประตู

หลิวไทเฮาขึ้นไปบนรถม้าพระที่นั่งแล้ว เริ่มแล่นเอื่อยๆ จากไปโดยมีทหารรักษาพระองค์และขันทีทั้งหลายถวายอารักขา

เซี่ยฉางเกิงรับสายบังเหียนม้าจากมือของผู้ติดตาม ขณะจะขึ้นม้า เขาเอี้ยวคอชำเลืองมองไปข้างหลังอีกที ไม่คิดว่าจะเห็นนางผละจากคนอื่นวิ่งย้อนกลับไปตามลำพัง อึดใจเดียวก็ขึ้นบันไดไปแล้วสิบกว่าขั้น แผ่นหลังของหญิงสาวดูลุกลนละม้ายว่าข้างบนนั้นมีเรื่องเร่งด่วนอันใดรอคอยนางอยู่

เขาทอดสายตาไกลไปที่ซุ้มประตูใต้แสงสุดท้ายของวัน นอกจากพวกภิกษุที่ยังยืนส่งอยู่ที่เดิมแล้วก็ไม่มีสิ่งใดผิดปกติ

ชายหนุ่มขมวดคิ้วพลิกกายลงจากม้าเดินปราดๆ ไล่ตามไปทันที เขาสาวเท้าก้าวยาวขึ้นบันไดตามหลังมู่ฝูหลัน ยื่นมือไปคว้าข้อมือนางไว้

“ทุกคนกลับกันหมดแล้ว เจ้ายังจะขึ้นไปทำอะไร”

เขาถามนางเสียงห้วนที่ได้ยินแค่นางกับเขา

มู่ฝูหลันซึ่งหายใจหอบถี่ไม่หยุดหันหน้ากลับไป พอปะทะเข้ากับสายตาดุดันเต็มไปด้วยความไม่พอใจของบุรุษเบื้องหลัง นางดึงสติคืนมาในฉับพลัน

นางหลับตาสงบอารมณ์ พยายามสะกดอาการหัวใจเต้นรัวแรงเพราะเลือดในกายที่พลุ่งพล่านไว้สุดกำลังแล้วลืมตาขึ้นช้าๆ

“ดูเหมือนปิ่นจะหายไปอันหนึ่ง ข้าคิดว่าคงทำหล่นอยู่ตรงแถวๆ ห้องพักผ่อนตอนกลางวัน เลยเกิดใจร้อนชั่ววูบอยากกลับไปหา…”

เซี่ยฉางเกิงกวาดสายตาผ่านมวยผมดำสนิทของนางแล้วค่อยๆ คลายมือที่ยึดข้อมือนางออก กล่าวว่า “ข้าจะเรียกคนกลับไปหาให้เจ้าก็แล้วกัน”

“ขอบคุณมาก”

มู่ฝูหลันพึมพำคำหนึ่งโดยไม่มองหน้าเขา หลุบตาลงหมุนกายเดินลงบันไดทีละก้าวไปขึ้นรถม้า ปล่อยม่านผืนหนาแล้วนั่งลงด้านใน

 

ราตรีนี้เซี่ยฉางเกิงกลับมาถึงก็ส่งเสียงบอกหญิงสาวที่อยู่บนเตียงผ่านม่านกั้น “ข้าส่งคนไปค้นหาทุกๆ ที่ที่เจ้าเคยไปมา แต่ก็หาปิ่นไม่เจอ”

เขากล่าวเสริมขึ้นอีกคำด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูเรียบเฉยอย่างข่มใจ หากแต่ความไม่เป็นมิตรแสดงออกอย่างชัดแจ้ง

“เจ้าลองคิดดูดีๆ อีกทีว่าอาจมิใช่หล่นหายไป แต่อยู่ในมือใครบางคนมากกว่ากระมัง”

เสียงตอบแผ่วเบาดังลอดจากหลังม่าน

“ตอนเย็นกลับมาถึงรู้ว่าจำผิดไป เมื่อเช้าข้าไม่ได้ปักปิ่นออกไป ปิ่นยังอยู่ในกล่องเครื่องประดับ รบกวนท่านแล้ว”

เซี่ยฉางเกิงอึ้งไป

Comments

comments

No tags for this post.
Continue Reading

More in ทดลองอ่าน

บทความยอดนิยม

everY

ทดลองอ่าน เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 Chapter 2.1-2.2 #นิยายวาย

ทดลองอ่าน เรื่อง เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 ผู้เขียน : MINTRAN แปลโดย : ทันบี ผลงานเรื่อง : 배타적 연애 금지구역 ถือเป็นลิขสิทธิ์...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฝ่าบาททรงพระเจริญหมื่นปี บทที่ 1

บทที่ 1 ปีที่ยี่สิบสี่รัชศกเฉียนเต๋อแห่งราชวงศ์ต้าผิงได้ถูกกำหนดให้เป็นปีที่ต่างไปจากปกติธรรมดา ชุนจื้อ เพิ่งผ่านไป ข่าว...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน บทเพลงปณิธาน ตำนานวิหคโผบิน บทนำ-บทที่ 2

บทนำ   เทวทูตแห่งเขาปี้ลั่ว   วันนี้เป็นวันจิงเจ๋อ ขณะทูตจากเขาปี้ลั่วมาถึงสกุลมู่ มู่เฉินเพิ่งจะดึงถังน้ำขึ้นมาจาก...

community.jamsai.com