ทดลองอ่าน แม่ทัพใหญ่ผู้นี้คือสามีข้า บทที่ 7-บทที่ 8 – Jamsai
Connect with us

Jamsai

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน แม่ทัพใหญ่ผู้นี้คือสามีข้า บทที่ 7-บทที่ 8

หน้าที่แล้ว1 of 12

บทที่ 7

อากาศหนาวเหน็บ พื้นดินกลายเป็นน้ำแข็ง แม้แต่เสียงไก่ขันยังไม่มีให้ได้ยิน

ฝูถิงตื่นนอนเวลาเดิมทุกวัน อันเป็นนิสัยที่ปฏิบัติประจำมานานหลายปี

เขายืนตรงริมหน้าต่าง เอามีดเล่มเล็กจุ่มน้ำเย็นถากปลายคาง

เข้าฤดูเหมันต์ทีไร ลมหิมะจะพัดกระโชกไปทั้งแดนเหนือ เขาจึงไม่ชอบไว้เคราเพราะเห็นว่าติดหิมะน่ารำคาญ

ระหว่างโกนหนวดพลันนึกขึ้นมาได้ว่าฮ่องเต้พระองค์ปัจจุบันเลี้ยงหนวดเคราขาวโพลน เหล่าราชบัณฑิตและขุนนางระดับสูงในราชสำนักจึงนิยมไว้หนวดเคราสั้นบ้างยาวบ้างตามไปด้วย บางทีพวกเชื้อพระวงศ์อาจชอบเช่นนั้นมากกว่า

ชายหนุ่มวางมีดเล่มเล็กลง เม้มปากเยาะตนเอง จะคิดเรื่องพวกนี้ไปไย นางชอบแบบใด ข้าก็จะยอมปล่อยให้นางจูงจมูกอย่างนั้นหรือ

ข้ารับใช้ส่งเสียงรายงานอยู่หน้าห้องว่าขุนพลหลัวมารอข้างนอกแล้ว

เขาใช้ผ้าเช็ดคางลวกๆ หยิบกระบี่คู่ใจมาห้อยเอว คว้าแส้ม้าและเดินออกไป

หิมะเกล็ดเล็กละเอียดโปรยปรายอยู่ในแสงรำไรของวันใหม่

หลัวเสี่ยวอี้นั่งอยู่บนหลังม้าในท่าโน้มตัวลงไปแนบคออาชา ท่านี้ช่วยให้ไม่หนาวเกินไปนัก และนั่งนานๆ ได้ไม่เมื่อย

พอเห็นฝูถิงเดินออกมาจากจวน เขาก็รีบนั่งตัวตรง โยนบังเหียนม้าอีกตัวไปให้

ฝูถิงรับบังเหียน เอาเท้าเหยียบโกลนปีนขึ้นหลังม้า

หลัวเสี่ยวอี้ชะโงกหน้าเข้ามาสังเกตสังกาก็ไม่เห็นว่าอีกฝ่ายจะดูผิดปกติตรงที่ใด แสดงว่าเรื่องที่เล่าให้ฟังอย่างตรงไปตรงมาเมื่อคืนไม่ได้ทำให้เซี่ยนจู่ผู้นั้นหนีไปอย่างนั้นหรือ

ผู้บังคับบัญชาถาม “มองอะไรของเจ้า”

หลัวเสี่ยวอี้ทำทะลึ่งทะเล้นขึ้นมาอีกครั้งด้วยการจุปาก “พี่สามดูกระปรี้กระเปร่าดีนี่นะ กลับจวนมาครานี้เหมือนไม่ได้ใช้แรงออกเหงื่อแต่อย่างใด อย่าบอกนะว่าเป็นเพราะพี่สะใภ้ของข้าสูงส่งบอบบาง ท่านเลยไม่กล้าใส่ไปเต็มที่”

ฝูถิงตวัดตามองอีกฝ่าย

หลัวเสี่ยวอี้รีบโบกมือสองข้าง “แผลท่านยังไม่หาย อย่าพูดอะไรมากเลย เดี๋ยวข้าพูดของข้าเอง”

อันที่จริงหลัวเสี่ยวอี้กลัวจะถูกแส้ม้าในมือเขาหวดเอามากกว่า

ฝูถิงยกมือปาดเกล็ดหิมะออกจากหน้า แล้วเหลือบมองเข้าไปในจวน

แววตายามนางแหงนหน้าขึ้นมองเขาตอนนั้นผุดขึ้นในมโนนึก นางทำเหมือนไม่มีอะไรทั้งสิ้น แค่เดินชดช้อยมาหาตามที่เขาเรียก

ท่าทางสำรวม รู้จักวางตัว แต่ความจริงแล้วไม่ใช่สตรีที่จะยอมถูกบังคับง่ายๆ

เขาแต่งงานกับนางแล้ว ย่อมไม่บังคับฝืนใจกัน ในเมื่อนางไม่เต็มใจ เขาก็จะไม่แตะต้อง

ชายหนุ่มดึงสายตากลับมา กระทุ้งขาเข้ากับสีข้างม้าและควบทะยานออกไปอย่างรวดเร็ว

หลัวเสี่ยวอี้รีบเฆี่ยนม้าตามไปข้างหลัง “นี่! พี่สาม รอข้าด้วย!”

หน้าที่แล้ว1 of 12

Comments

comments

No tags for this post.
Continue Reading

More in ทดลองอ่าน

บทความยอดนิยม

everY

ทดลองอ่าน เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 Chapter 2.1-2.2 #นิยายวาย

ทดลองอ่าน เรื่อง เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 ผู้เขียน : MINTRAN แปลโดย : ทันบี ผลงานเรื่อง : 배타적 연애 금지구역 ถือเป็นลิขสิทธิ์...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฝ่าบาททรงพระเจริญหมื่นปี บทที่ 1

บทที่ 1 ปีที่ยี่สิบสี่รัชศกเฉียนเต๋อแห่งราชวงศ์ต้าผิงได้ถูกกำหนดให้เป็นปีที่ต่างไปจากปกติธรรมดา ชุนจื้อ เพิ่งผ่านไป ข่าว...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน บทเพลงปณิธาน ตำนานวิหคโผบิน บทนำ-บทที่ 2

บทนำ   เทวทูตแห่งเขาปี้ลั่ว   วันนี้เป็นวันจิงเจ๋อ ขณะทูตจากเขาปี้ลั่วมาถึงสกุลมู่ มู่เฉินเพิ่งจะดึงถังน้ำขึ้นมาจาก...

community.jamsai.com