ทดลองอ่าน หวนคืนอีกครา สู่ห้วงเวลาแสนงาม เล่ม 1 บทที่ 11-บทที่ 12 – หน้า 2 – Jamsai
Connect with us

Jamsai

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน หวนคืนอีกครา สู่ห้วงเวลาแสนงาม เล่ม 1 บทที่ 11-บทที่ 12

จูเยี่ยนกับหยางโฮ่วเฉิงไม่ถามไถ่ต่ออีก ดูท่าทางไม่ถูกชะตากับองครักษ์จินหลินที่ใครต่อใครได้ยินชื่อก็ต้องอกสั่นขวัญผวาอย่างชัดเจนดุจเดียวกัน

หยางโฮ่วเฉิงเปลี่ยนเรื่องพูด “เย็นมากแล้ว พวกเรากลับห้องกินอาหารกันเถอะ”

สามคนนี้ทุ่มเงินก้อนโตเหมาเรือลำนี้เอาไว้ ย่อมได้รับการดูแลอย่างน่าพอใจ เมื่อพวกเขานั่งลงในโถงกินอาหาร กับข้าวร้อนกรุ่นส่งควันฉุยๆ ก็ถูกยกมาวางบนโต๊ะอย่างรวดเร็ว

หยางโฮ่วเฉิงมองหน้าประตูซ้ำๆ พลางพูดอย่างฉงนใจ “ไฉนคุณหนูหลียังไม่ออกมา”

“คงยังไม่หิวกระมัง” ฉือชั่นกล่าวอย่างเฉยเมย

“เป็นไปได้อย่างไร นางยังไม่ได้กินอาหารกลางวันเลยนะ หรือไม่พวกเราไปดูกันสักหน่อย” หยางโฮ่วเฉิงเอ่ยเสนอขึ้น

ทั้งสามออกจากเรือนคราวนี้ไม่ได้พาบ่าวรับใช้ติดตามมาด้วยเพราะติงว่าวุ่นวาย คนบนเรือเป็นบุรุษล้วนๆ ว่าไปแล้วเด็กสาวผู้หนึ่งคงจะพักอยู่อย่างไม่ค่อยสะดวกนัก

ในเวลานี้คุณชายสามคนถึงเพิ่งนึกขึ้นได้ภายหลังว่าบุตรสาวขุนนางวัยเยาว์นางนี้ไม่มีกระทั่งสาวใช้คอยดูแลปรนนิบัติสักคน นางลงมือทำทุกอย่างด้วยตนเองตลอดที่ติดตามพวกเขามาหลายวันนี้โดยไม่ปริปากบ่นก็นับว่าไม่ง่ายดายแล้ว

“น่ารำคาญจริงๆ เช่นนั้นก็ไปเถอะ ไปดูกัน” ฉือชั่นลุกขึ้นยืน

ทั้งสามมาถึงหน้าประตูห้องเฉียวเจา หยางโฮ่วเฉิงตะโกนเรียก “คุณหนูหลี! ถึงเวลากินอาหารเย็นแล้ว”

ด้านในเงียบเชียบไร้สุ้มเสียง พวกเขาสบตากันไปมา

“เข้าไปดูดีหรือไม่” หยางโฮ่วเฉิงไต่ถามอีกสองคน

ฉือชั่นยืนกอดอก พูดเสียงเอื่อยๆ “ถ้าเกิดนางผลัดเปลี่ยนอาภรณ์อยู่ข้างในหรือว่าชำระกายอยู่เล่า ถูกพวกเราสามคนเห็นเข้า ใครจะรับผิดชอบ”

สมควรตาย ข้าชอบมาเจอะเจอเรื่องพรรค์นี้อย่างน่าประหลาดทุกครั้งเสียด้วย

“ข้าเอง” จูเยี่ยนนิ่งมองฉือชั่นประเดี๋ยวหนึ่งก่อนเอ่ยขึ้น “คุณหนูหลีมิใช่คนประเภทนั้น”

เขาสืบเท้าผ่านตัวสหายสองคนไปเคาะประตู “คุณหนูหลี อยู่ข้างในหรือไม่”

ด้านในยังไร้เสียงตอบดุจเก่า

“คุณหนูหลี ล่วงเกินแล้ว” จูเยี่ยนยื่นมือผลักประตูเปิดออก

ห้องพักในเรือตกแต่งเรียบง่าย ไม่มีของบังตาจำพวกฉากกั้น ทั้งสามมองปราดเดียวก็เห็นเฉียวเจานอนอยู่บนเตียง

เรือนผมดำสลวยของเด็กสาวแผ่สยายขับเน้นดวงหน้าขาวราวหิมะ นัยน์ตาทั้งคู่ปิดสนิท

พวกเขาทำหน้าตาตื่นพร้อมกัน สาวเท้าก้าวใหญ่เข้าไปโดยไม่คำนึงถึงอะไรอื่นอีก

เมื่อเดินเข้าไปใกล้ๆ ทั้งสามถึงเห็นว่าแม่นางน้อยหน้าขาวซีดจนน่าตกใจ เหงื่อเม็ดเล็กๆ ผุดพรายเต็มหน้าผาก เห็นชัดว่าไม่สบายแล้ว

“ก่อน…ก่อนหน้านี้ยังดีๆ อยู่มิใช่หรือ” หยางโฮ่วเฉิงตกใจยกใหญ่

จูเยี่ยนขมวดคิ้ว พูดด้วยน้ำเสียงลังเลใจอยู่บ้าง “หลายวันมานี้ดูเหมือนคุณหนูหลีไม่ค่อยกินอะไรสักเท่าไร”

บุรุษอกสามศอกเฉกเช่นพวกเขาสามคนย่อมไม่ใส่ใจกิจวัตรประจำวันของเด็กสาวผู้หนึ่งจนเกินไปเป็นแน่ แต่พอได้ยินจูเยี่ยนเอ่ยเตือนขึ้นเช่นนี้ก็ฉุกคิดขึ้นได้ทันใด

หยางโฮ่วเฉิงพิศดูสีหน้าของเฉียวเจาแล้วชักร้อนใจ “แม่นางน้อยคงจะมิใช่ว่าหิวหรอกหรือ จู่ๆ เหตุใดนางถึงไม่กินอาหาร”

นั่นสิ จู่ๆ เหตุใดถึงไม่กินอาหาร ทั้งที่เป็นคนออกโรงเดินหมากล้อมกับฉือชั่นเพื่อจะได้กินอาหารเช้าโดยไว

Comments

comments

No tags for this post.
Continue Reading

More in ทดลองอ่าน

บทความยอดนิยม

everY

ทดลองอ่าน เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 Chapter 2.1-2.2 #นิยายวาย

ทดลองอ่าน เรื่อง เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 ผู้เขียน : MINTRAN แปลโดย : ทันบี ผลงานเรื่อง : 배타적 연애 금지구역 ถือเป็นลิขสิทธิ์...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฝ่าบาททรงพระเจริญหมื่นปี บทที่ 1

บทที่ 1 ปีที่ยี่สิบสี่รัชศกเฉียนเต๋อแห่งราชวงศ์ต้าผิงได้ถูกกำหนดให้เป็นปีที่ต่างไปจากปกติธรรมดา ชุนจื้อ เพิ่งผ่านไป ข่าว...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน บทเพลงปณิธาน ตำนานวิหคโผบิน บทนำ-บทที่ 2

บทนำ   เทวทูตแห่งเขาปี้ลั่ว   วันนี้เป็นวันจิงเจ๋อ ขณะทูตจากเขาปี้ลั่วมาถึงสกุลมู่ มู่เฉินเพิ่งจะดึงถังน้ำขึ้นมาจาก...

community.jamsai.com