ทดลองอ่าน สะดุดรักร้อยโล บทที่ 4 – บทที่ 5 – หน้า 2 – Jamsai
Connect with us

Jamsai

LOVE

ทดลองอ่าน สะดุดรักร้อยโล บทที่ 4 – บทที่ 5

เมื่อภาพฟ้าจัดการทิ้งไข่แดงที่มีโคเลสเตอรอลสูงปรี๊ดลงถังขยะจนหมดแล้ว มือบางทั้งสองข้างจึงแบออกเป็นสัญลักษณ์ให้อีกฝ่ายเริ่มลงมือรับประทานได้

“ตามหลักโภชนาการแล้วไข่เป็นโปรตีนที่ดีที่สุด แถมไข่ขาวยังมีแคลอรีไม่ถึงยี่สิบ คุณเทพทานอย่างสบายใจได้เลยค่ะ อ้อ! บางทีคุณอาจจะต้องไปทานข้าวกับลูกค้า ฟ้าคงจะไปด้วยไม่ได้ งั้นฟ้าจะบอกเคล็ดลับควบคุมปริมาณอาหารในแต่ละมื้อง่ายๆ ให้คุณจำไว้แล้วกันนะคะ ขอมือหน่อยค่ะ ข้างซ้ายหรือขวาก็ได้”

เทพบุตรทำตามเทรนเนอร์สาวอย่างว่าง่าย เขาเลียนแบบการขยับมือไปมาของอีกฝ่ายท่าทางตั้งใจเหมือนเด็กแถวหน้าห้องเรียน

“ในหนึ่งมื้อเราควรจะกินคาร์โบไฮเดรตแค่หนึ่งกำมือ” มือบางกำเข้าหากันเป็นตัวอย่าง ก่อนจะแบออกแล้วใช้นิ้ววาดไปตามจุดพร้อมอธิบายต่อ “โปรตีนหนึ่งฝ่ามือ และไขมันหนึ่งข้อนิ้วโป้ง”

”แล้วผักผลไม้ล่ะครับ”

“พวกใยอาหารไม่นับแคลอรีค่ะ ยิ่งผักใบเขียวกินเยอะๆ เลยได้จะดีมาก ส่วนผลไม้ฟ้าขอให้คุณระวังเรื่องปริมาณน้ำตาลไว้นิดนึง จำไม่ยากเลยใช่ไหมคะ”

“ข้าวแค่กำมือเดียว” เทพบุตรจดจ้องมือตัวเองที่กำหมัดอยู่ตรงหน้า ก่อนจะเงยมามองอีกฝ่ายหัวคิ้วขมวด “อิ่มแน่เหรอครับคุณฟ้า”

“คะ?!” เมื่อเจอคำถามตรงไปตรงมาทำเอาคนสอนถึงกับสตันไปเล็กน้อย ก่อนจะพยายามกลั้นก้อนขำในลำคอเมื่อสายตาปะทะเข้ากับสีหน้าเป็นกังวลเกินเรื่องของฝ่ายตรงข้าม “อิ่มค่ะอิ่ม แต่เป็นอิ่มแบบพอดี สบายตัว ไม่จุก ไม่อึดอัด ในระยะแรกคุณเทพอาจจะยังไม่ชิน แต่เดี๋ยวร่างกายจะปรับตัวได้เอง ที่สำคัญอย่าลืมนะคะ เวลาเคี้ยวอาหารต้องช้าๆ ละเอียดแล้วค่อยกลืน”

เทพบุตรที่กำลังนั่งคิดตามคำพูดอีกฝ่ายอยู่ จำต้องสะดุ้งจากวังวนเมื่อภาพฟ้าส่งเสียงเร่งเร้าให้เขาปฏิบัติตามคำอธิบายของเธอ

“หยิบช้อนเร็วค่ะคุณเทพ”

ระหว่างที่ทั้งคู่กำลังกินข้าวเช้าด้วยกันอยู่ ภาพฟ้าที่คุ้นชินกับรสธรรมชาติเพราะกินอาหารปรุงแต่งน้อยเป็นประจำทุกวันจึงถือว่าเป็นเรื่องปกติ ทว่าสำหรับอีกคนที่ติดกินอาหารรสจัดจ้านหนักหวาน มัน เค็มอย่างเทพบุตรถือว่าเป็นความทรมานทางจิตใจอย่างยิ่งในการตักข้าวเปล่ากับไข่ขาวไร้ซึ่งรสชาติเข้าปาก

“ขอใส่น้ำพริกนิดนึงได้มั้ยครับ” ในที่สุดความอึดอัดใจก็ผลักดันให้เขาพูดมันออกมาจนได้

โดยปกติแล้วชายหนุ่มไม่ใช่คนกินเผ็ด แต่ด้วยรสชาติที่แสนจะจืดชืดเสียเหลือเกินทำให้เขาอยากจะลองใส่น้ำพริกกะปิถ้วยเล็กๆ ตรงหน้าในข้าวของตัวเองดูหลังจากที่เหลือบมองมันอยู่นานสองนาน เผื่อว่ารสชาติของน้ำพริกจะช่วยเพิ่มอรรถรสในการกินข้าวให้กับเขาได้บ้าง และพอเห็นอีกฝ่ายยอมพยักหน้าอนุญาต เขาก็ไม่รีรอที่จะทำตามความคิดตัวเองทันที

“แค่ครั้งนี้เท่านั้นนะคะ”

“ขอบคุณครับ”

Comments

comments

No tags for this post.
Continue Reading

More in LOVE

บทความยอดนิยม

everY

ทดลองอ่าน เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 Chapter 2.1-2.2 #นิยายวาย

ทดลองอ่าน เรื่อง เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 ผู้เขียน : MINTRAN แปลโดย : ทันบี ผลงานเรื่อง : 배타적 연애 금지구역 ถือเป็นลิขสิทธิ์...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฝ่าบาททรงพระเจริญหมื่นปี บทที่ 1

บทที่ 1 ปีที่ยี่สิบสี่รัชศกเฉียนเต๋อแห่งราชวงศ์ต้าผิงได้ถูกกำหนดให้เป็นปีที่ต่างไปจากปกติธรรมดา ชุนจื้อ เพิ่งผ่านไป ข่าว...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน บทเพลงปณิธาน ตำนานวิหคโผบิน บทนำ-บทที่ 2

บทนำ   เทวทูตแห่งเขาปี้ลั่ว   วันนี้เป็นวันจิงเจ๋อ ขณะทูตจากเขาปี้ลั่วมาถึงสกุลมู่ มู่เฉินเพิ่งจะดึงถังน้ำขึ้นมาจาก...

community.jamsai.com