ทดลองอ่าน รัตติกาลซ่อนกล บทที่ 5 – หน้า 2 – Jamsai
Connect with us

Jamsai

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน รัตติกาลซ่อนกล บทที่ 5

ตอนที่ฟู่หลันหยาขึ้นไปบนรถม้า พลันรับรู้ได้ถึงสายตาลึกลับคอยติดตามตนเองตลอดเวลา พอหันไปมองก็เห็นเป็นหวังซื่อเจา สีหน้าเขาดูอ่อนล้า เหมือนว่าเมื่อคืนนอนไม่หลับ ยามเห็นฟู่หลันหยาหันมามองก็ไม่หลบตาสักนิด

แม่นมหลินมองตามสายตาฟู่หลันหยาไปยังหวังซื่อเจา เห็นสีหน้าอ่อนล้าของเขา หวนนึกถึงเรื่องเมื่อคืนได้ก็ตกใจจนมือสั่น รีบปล่อยม่านลง หาทางกีดกันสายตานั้นไว้ข้างนอก

ฟู่หลันหยาเห็นผิงอวี้ยังคงสั่งให้เดินทางโดยใช้ถนนหลวง ก็รู้ว่าจุดต่อไปน่าจะเป็นชวีถัว การเดินทางเมื่อวานมาได้เกือบครึ่งทางแล้ว วันนี้ขอเพียงไม่เกิดเหตุผิดพลาดใด อย่างมากก็น่าจะไปถึงที่นั่นได้ตอนย่ำค่ำ

นั่งพิงผนังรถม้าหลับตาพักผ่อนครู่หนึ่ง นางก็หวนนึกถึงเรื่องชาวอี๋เมื่อคืน อดไม่ได้ต้องหยิบตำราโบราณที่ซุกซ่อนไว้ในเสื้อตัวในออกมา แล้วพลิกอ่านอย่างระมัดระวัง

ตำราเล่มนี้บางมาก มีเพียงยี่สิบกว่าหน้า ตัวหนังสือตรงหน้าปกดูโบราณแปลกตา ซึ่งชั่วชีวิตนี้นางไม่เคยเห็นมาก่อน ดูไม่เหมือนตัวอักษรฮั่นไม่ว่ายุคสมัยใด แต่ก็ไม่เหมือนอักษรชาวอี๋ด้วย

สิ่งเดียวที่พอจะมองออกคือหน้าที่มีภาพประกอบ ภาพที่วาดไว้นั้นเหมือนกับรูปเคารพตั้งอยู่บนยอดเขา เหนือยอดเขานั้นดูขมุกขมัวไปด้วยหมอกเมฆ

ที่ตีนเขามีคนตัวเล็กๆ นับไม่ถ้วนกำลังกราบไหว้

ตำราประหลาดเช่นนี้มารดาของนางไปได้มาจากที่ใดกัน

นางรู้สึกสับสนจนหัวคิ้วขมวดมุ่นเนิ่นนานก็ไม่คลี่คลาย ด้วยเกรงว่าพวกของผิงอวี้จะมาพบเห็นเข้า จึงจำต้องเก็บซ่อนตำราไว้อย่างเดิม

แม่นมหลินคอยมองฟู่หลันหยาอยู่ข้างๆ อดไม่ได้จึงถามขึ้น “คุณหนู คนประหลาดเมื่อคืนที่แท้มีความเป็นมาเช่นไร เหตุใดจึงต้องทำร้ายพวกเราด้วย”

หวนนึกถึงความเป็นไปได้อย่างหนึ่ง แม่นมหลินก็ยืดตัวขึ้นทันที เอ่ยว่า “จะใช่ชาวอี๋ที่นึกเจ็บแค้นนายท่านที่ลงมาปราบปรามพวกเขาในอวิ๋นหนานหรือไม่เจ้าคะ”

ฟู่หลันหยาไม่เคยคิดถึงความเป็นไปได้นี้มาก่อน ทว่าตั้งแต่บิดาถูกย้ายออกมาจากเมืองหลวง นางก็ติดสอยห้อยตามบิดามาอยู่ที่อวิ๋นหนานได้นานครึ่งปีแล้ว ระหว่างนี้ไม่ว่าบิดาหรือนางก็ไม่เคยประสบเหตุถูกจู่โจมยามวิกาลมาก่อน แต่เหตุใดระหว่างเดินทางกลับเมืองจิงเฉิง คนเหล่านี้จึงได้ปรากฏตัวออกมา

“แม่นม” นางหยุดคิดเรื่องชาวอี๋ไว้ก่อนชั่วคราว ความคิดยังวนเวียนอยู่กับตำราโบราณเล่มนั้น จึงกระซิบถาม “ช่วงหลายปีที่แม่นมมาอยู่บ้านข้า เคยพบเห็นท่านพ่อหรือท่านแม่ไปมาหาสู่กับคนที่มีท่าทางแปลกๆ บ้างหรือไม่”

“คนท่าทางแปลกๆ?” แม่นมหลินไม่ทราบว่าเหตุใดฟู่หลันหยาจึงถามเช่นนี้ขึ้นมา พยายามคิดทบทวนจนหัวแทบแตก แต่แล้วก็ส่ายหน้า “ตอนที่แม่นมมาอยู่ที่สกุลฟู่ ฮูหยินเพิ่งจะให้กำเนิดคุณหนู เพราะไม่ค่อยมีน้ำนมจึงรับแม่นมหลายคนให้มาช่วยกันเลี้ยง แม้นายท่านทำงานยุ่งทั้งวัน แต่ก็ดีกับฮูหยินและคุณหนูมาก แต่ว่า…”

จู่ๆ นางก็นึกถึงเรื่องหนึ่งขึ้นได้ “ตอนที่แม่นมเพิ่งจะเข้ามาอยู่ที่จวน เป็นช่วงที่ฮูหยินเพิ่งคลอดคุณหนู ไม่มีญาติจากทางบ้านมาเยี่ยมแม้แต่คนเดียว ยังเคยนึกสงสัย ต่อมาจึงได้ทราบว่าแม้ฮูหยินจะเป็นบุตรีของขุนนาง แต่บิดามารดาเสียชีวิตไปนานแล้ว ทั้งไม่มีพี่น้องชายหญิง เรียกไว้ว่าโดดเดี่ยวตัวคนเดียวอย่างแท้จริง เรื่องนี้บ่าวไพร่ทั้งหลายพอจะรู้กันบ้าง นายท่านสงสารฮูหยินจึงไม่อนุญาตให้พูดคุยเรื่องนี้ลับหลัง แต่พอเวลาผ่านไปนานวันเข้าก็อดไม่ได้ที่จะมีเสียงเล่าลือออกมาบ้าง…”

แล้วนางก็แอบชำเลืองมองฟู่หลันหยา สีหน้าดูลังเล

Comments

comments

No tags for this post.
Continue Reading

More in ทดลองอ่าน

บทความยอดนิยม

everY

ทดลองอ่าน เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 Chapter 2.1-2.2 #นิยายวาย

ทดลองอ่าน เรื่อง เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 ผู้เขียน : MINTRAN แปลโดย : ทันบี ผลงานเรื่อง : 배타적 연애 금지구역 ถือเป็นลิขสิทธิ์...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฝ่าบาททรงพระเจริญหมื่นปี บทที่ 1

บทที่ 1 ปีที่ยี่สิบสี่รัชศกเฉียนเต๋อแห่งราชวงศ์ต้าผิงได้ถูกกำหนดให้เป็นปีที่ต่างไปจากปกติธรรมดา ชุนจื้อ เพิ่งผ่านไป ข่าว...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน บทเพลงปณิธาน ตำนานวิหคโผบิน บทนำ-บทที่ 2

บทนำ   เทวทูตแห่งเขาปี้ลั่ว   วันนี้เป็นวันจิงเจ๋อ ขณะทูตจากเขาปี้ลั่วมาถึงสกุลมู่ มู่เฉินเพิ่งจะดึงถังน้ำขึ้นมาจาก...

community.jamsai.com