ทดลองอ่าน ภารกิจทวงคืนแฟนใหม่ บทที่ 3

“เมทิตย์เป็นนักแสดงที่ชอบใช้ Method acting แกรู้ใช่ไหม ถึงแม้จะไม่ได้คลั่งแบบดาราฮอลลีวูด แต่ตลอดเวลาที่เขาอยู่ในกอง เขาจะสวมคาแร็กเตอร์เป็นตัวละครอยู่เสมอ แม้แต่ในเวลาพัก”

เรื่องนี้ฉันรู้ รู้ดีมากด้วย ไม่ว่าเมทิตย์จะรับเล่นละครเรื่องไหน เขาจะสวมวิญญาณเป็นคนคนนั้นตลอดการทำงานในกอง เพื่อรักษาอารมณ์ให้คงที่และแสดงออกมาได้อย่างสมจริง การกระทำดังกล่าวส่งผลกระทบต่อชีวิตส่วนตัวบ้าง หลายครั้งที่เขาเล่นเป็นคนโมโหร้าย เขาก็จะมีอาการบางอย่างติดมาบ้าง แต่ไม่ถึงกับรุนแรงอะไรมากมาย ฉันเองก็อาจจะชินและมองว่าเป็นส่วนหนึ่งของการทำงานด้วย ตลอดเวลาที่คบกัน อีกข้อหนึ่งคือเขาเองก็ไม่เคยรับบทที่สุดโต่งเกินไปจนน่ากังวล

“นั่นแหละหัวใจสำคัญเลย” ชวินยิ้มแบบเจ้าเล่ห์อีกแล้ว “เขาต้องเป็นนักลงทุนที่เก่งกาจในละครเรื่องต่อไป แต่ฉันไปนั่งอ่านบทสัมภาษณ์เก่าๆ มา เมทิตย์ไม่มีความรู้เรื่องการเงินการลงทุนเลย ได้เงินก็ฝากเงินไว้ในธนาคารเฉยๆ ถ้าให้เดา เขาต้องพยายามศึกษาเรื่องการลงทุนแน่ เพื่อที่จะได้เข้าใจว่าความรู้สึกของการเป็นนักลงทุนจริงๆ แล้วเป็นยังไง เขาจะได้แสดงออกมาได้อย่างสมจริง”

ฉันพยักหน้ารับอย่างไม่รู้จะพูดอะไรดี

“ถ้าแกพร้อมแล้วเราก็จะเริ่มแผนการขั้นต่อไป”

เพื่อนจอมบงการหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา แล้วส่งไฟล์ pdf มาให้ในแชต ฉันเปิดอ่านก่อนจะกลืนน้ำลายเสียงดังเอื๊อก ชวินเขียนขั้นตอนภารกิจทวงคืนแฟนใหม่มาละเอียดยิบอย่างกับหนังสือเรียน

“ตั้งใจฟังฉันให้ดี ต่อไปพวกเราจะเปิดเกมบุก แกจะต้องเริ่มออกหน้าแล้ว ส่วนฉันจะเล่นเกมซัพพอร์ตเอง จำไว้ เกมนี้มีเดิมพันเป็นซูเปอร์สตาร์หนุ่มสุดหล่อในฝันของแก”

ฉันพยักหน้ารับอย่างจริงจัง ความจริงก็ไม่ได้รู้สึกจริงจังมากนัก แต่พอเห็นท่าทางจริงจังของชวินแล้วก็ทำอะไรไม่ถูก จะทำเป็นเล่นหรือไม่ตั้งใจก็กลัวจะโดนด่าว่าไม่เอาจริงเอาจังไปเสียอีก สุดท้ายฉันก็เลยต้องมานั่งฟังแผนการจีบผู้ชายแสนยาวเหยียดจากเจ้าเพื่อนตัวดี ฉันฟังไปก็อึ้งไป ชวินถึงขั้นเขียนกฎมาให้ฉันท่องเพื่อให้วางตัวในการเข้าหาเมทิตย์ได้อย่างสมบูรณ์แบบ เหมือนเกม เกมที่ดูเหมือนว่าชวินรู้สึกสนุกกับการชักใยฉันให้เล่นเหลือเกิน

“ตกลงตามนี้”

ฉันรับคำหลังจากทบทวนแผนกันรู้เรื่องแล้ว ความจริงสิ่งที่ชวินจะให้ฉันทำก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไร หากแต่คนเล่าดูเหมือนจะขยายความให้อลังการเกินเหตุ พวกเราแยกกันหลังจากพักเที่ยงหมดลง ชวินต้องแยกออกไปพบลูกค้าอีกที่ ส่วนฉันก็ต้องไปพบลูกค้าอีกที่เหมือนกัน ฉันนั่งรถไฟฟ้าออกไปรอลูกค้าแถวสะพานควาย วุ่นวายกับการหาความต้องการของลูกค้าให้ได้ว่าบ้านที่ต้องการเป็นแบบไหน รู้ตัวอีกทีก็หมดแรงเสียแล้ว

ฉันกลับมานอนแผ่หมดแรงอยู่ในห้อง

แผนจะเริ่มพรุ่งนี้แล้ว คืนนี้ฉันต้องหลับเอาแรงไว้ให้เต็มที่ ตั้งใจว่าจะให้ตัวเองพักผ่อนให้ได้มากที่สุด แต่จนแล้วจนรอดก็นอนไม่หลับสักที พอรู้ว่าพรุ่งนี้จะต้องเริ่มจีบเขาคนเก่าให้กลับมาอีกครั้ง ใจมันก็ว้าวุ่นสับสนไปหมด นอนพลิกไปพลิกมาอยู่บนเตียง

ฉันดันตัวลุกขึ้นอีกครั้งตอนรุ่งเช้า

จัดการอาบน้ำแต่งตัวเสียใหม่ แต่งหน้ากลบร่องรอยการนอนไม่หลับเสียให้หมด แต่งให้เหมือนไม่แต่ง บางเบาและเป็นธรรมชาติที่สุด หยิบแผนการในมือออกมาทวน ก่อนจะพาตัวเองไปยืนแปะอยู่ที่ตาแมว ส่องทางเดินอันว่างเปล่าไปเรื่อยๆ หาจังหวะที่พอเหมาะพอเจาะที่สุดให้ดูไม่ตั้งใจจนเกินไป

“อ้าว สวัสดีค่ะ”

ฉันเปิดประตูออกไปตอนเห็นเมทิตย์เดินมาลิบๆ จากขอบตาแมวอีกฝั่ง ยิ้มให้อย่างเป็นธรรมชาติที่สุด นึกถึงคำพูดของชวินไว้ตลอดว่า ‘แกอยู่ข้างห้องเขามาตั้งหลายปี ไม่เคยจะบังเอิญเจอกันหน้าห้องสักครั้ง มาเจอกันสักครั้งตอนเปิดประตูเหมือนในละคร เขาไม่คิดว่าแกตั้งใจหรอก มันก็แค่เรื่องบังเอิญกับคนข้างห้องแค่นั้นแหละ’

กฎของการจีบดาราข้อที่ 1 : ถ้าอยากเป็นแฟนดารา ห้ามเริ่มต้นจากการเป็นแฟนคลับเด็ดขาด