ทดลองอ่าน ปรารถนา… คุณอีกสักครั้ง ชุด Wishing You ด้วยรัก… และปรารถนา บทที่ 4 – หน้า 2 – Jamsai
Connect with us

Jamsai

LOVE

ทดลองอ่าน ปรารถนา… คุณอีกสักครั้ง ชุด Wishing You ด้วยรัก… และปรารถนา บทที่ 4

“แล้วทำไมไม่นำไปวางไว้ในซิงก์ให้เรียบร้อยล่ะคะ”

“ป้าเป็นคนใช้ ป้าก็ทำเองสิคะ ทำไมแพมต้องทำด้วยล่ะ”

สาวใหญ่เม้มปาก ชักเหลืออดกับยายเด็กคนนี้เต็มที ไม่น่าใจอ่อนแต่แรกเลย

“ค่ะ ถึงไม่อยากล้างจาน อย่างน้อยก็น่าจะช่วยนำไปวางไว้ที่ซิงก์ล้างจาน ไม่ใช่วางเลอะเทอะอยู่บนโต๊ะแบบนี้”

ภูริตาเบ้หน้าเมื่อถูกเทศน์แต่เช้า “ก็แพมไม่เคยทำนี่คะ”

“ไม่เคยก็หัดไว้สิคะ”

“ทำไมต้องหัดล่ะคะ ไม่งั้นจะจ้างคนใช้ไว้ทำไม” หญิงสาวถามกลับด้วยความเคยชินตามประสาคุณหนูซึ่งถูกตามใจมาจนเคยตัว

“นิสัยแบบนี้ไงล่ะ นายหัวถึงสั่งให้คุณเก็บข้าวของออกไปทันทีที่ตื่น ไม่รั้งตัวไว้สักนิด”

ภูริตาเบิกตาแทบถลนด้วยไม่อยากเชื่อหูตนเอง

“ป้าต้องเข้าใจอะไรผิดแน่ๆ พี่เขมไม่มีวันสั่งแบบนั้นหรอกค่ะ แพมเป็น…”

“ป้าฟังไม่ผิดแน่นอน แล้วไม่ว่าคุณจะเคยเป็นอะไร นายหัวบอกว่าไม่สำคัญค่ะ”

ริมฝีปากบางขบเม้มเข้าหากันด้วยความน้อยใจ ‘อดีต’ ไม่ได้สำคัญกับเขาสักนิดเลยเหรอ

ไม่เลยเหรอ!

“พี่เขมอยู่ไหนคะ”

“นายหัวไปธุระค่ะ”

“ต่อโทรศัพท์ให้แพมหน่อยค่ะป้า แพมมีธุระ”

“ไม่ได้หรอกค่ะ แค่ให้คุณกินข้าวเช้าด้วย ป้าก็ทำเกินคำสั่งแล้ว อ้อ แล้วก็จัดการล้างจานให้เรียบร้อยก่อนออกไปด้วยนะคะ”

สาวใหญ่ตีหน้าถมึงทึงพร้อมวางท่าขึงขัง ภูริตาจึงจำใจรวบจานชามวางซ้อนกันลวกๆ ก่อนหอบหิ้วขึ้นอ้อมแขนไปกระแทกลงในซิงก์ล้างจานอย่างเสียไม่ได้

เสียงจานชามกระทบกันทำให้ป้าหวายถอนหายใจพรืด พลางสาวเท้าตามไปดูหญิงสาวล้างจานแล้วถึงกับปรี๊ดแตก เพราะเศษอาหารหกกระจายเกลื่อนซิงก์ แล้วหญิงสาวก็ทำเพียงหมุนก๊อกน้ำให้น้ำประปาชำระเศษอาหารให้ไหลลงไปในรูระบายน้ำขนาดเล็ก

“ตายแล้วคุณ ใครให้ล้างจานแบบนี้ ทำไมไม่เก็บกวาดเศษอาหารให้เรียบร้อยก่อนคะ”

ภูริตาเงยหน้าขึ้น ยิ้มกวนๆ

“ก็แพมบอกแล้วไงคะว่าทำไม่เป็น ถ้าให้ทำ แพมก็จะทำแบบนี้แหละ”

“จะไปไหนก็ไปเถอะค่ะ เดี๋ยวป้าล้างเอง ขืนทำแบบนี้ท่อตันหมด”

หญิงสาวรีบล้างมือชำระคราบสกปรกออกจากฝ่ามือขาวผ่องก่อนสะบัดหน้าเดินออกมายืนรออยู่ตรงโต๊ะอาหาร แล้วทันทีที่สาวใหญ่ออกมาจากหลังครัว หญิงสาวก็ยื่นมือข้างหนึ่งออกไปหา

“อะไรคะ”

“แพมขอยืมเงินหน่อยค่ะ จะลงไปสั่งกาแฟ”

“ป้าว่าป้าพูดชัดเจนแล้วนะคะ นายหัวให้คุณออกไปจาก…”

“แพมรู้แล้วค่ะ แพมต้องออกจากบ้านทันทีที่ตื่น แต่แพมง้วงง่วงอยากได้กาแฟสักแก้ว จะได้มีแรงเดินเหินไงคะ”

“ถ้าคุณจะรับกาแฟ มีกาแฟผงตรงโน้น คุณไปชงเองแล้วกัน จะได้ไม่ต้องเสียเงิน”

Comments

comments

No tags for this post.
Continue Reading

More in LOVE

บทความยอดนิยม

everY

ทดลองอ่าน เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 Chapter 2.1-2.2 #นิยายวาย

ทดลองอ่าน เรื่อง เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 ผู้เขียน : MINTRAN แปลโดย : ทันบี ผลงานเรื่อง : 배타적 연애 금지구역 ถือเป็นลิขสิทธิ์...

คดีร้อนซ่อนปมรักแห่งศาลต้าหลี่

ทดลองอ่าน คดีร้อนซ่อนปมรักแห่งศาลต้าหลี่ บทที่ 1

บทที่ 1 สายฝน+ไหวพริบ ต้นฤดูใบไม้ผลิเมืองเซิ่งจิงมีฝนตกชุก ราวกับผ้าไหมผืนบางที่ปกคลุมผืนฟ้า ทำให้ลานที่รกร้างเงียบเหงาข...

ข้ามเวลามาเป็นแพทย์ทหารหญิง

ทดลองอ่าน ข้ามเวลามาเป็นแพทย์ทหารหญิง บทที่ 124

บทที่หนึ่งร้อยยี่สิบสี่ เพราะเป็นภาคเรียนสุดท้ายนักเรียนปีสี่จะจบการศึกษาในฤดูร้อนของปีนี้ การเรียนการสอนในห้องเรียนแทบจ...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฝ่าบาททรงพระเจริญหมื่นปี บทที่ 27-1

บทที่ 27-1 หวงปอรับใช้อยู่ข้างกายฮ่องเต้มานาน แม้จะเทียบไม่ได้กับพวกไป๋ตันหย่งที่ยืนอยู่ข้างกายซ้ายขวาของฮ่องเต้มาตั้งแต...

ข้ามเวลามาเป็นแพทย์ทหารหญิง

ทดลองอ่าน ข้ามเวลามาเป็นแพทย์ทหารหญิง บทที่ 125

บทที่หนึ่งร้อยยี่สิบห้า หลายวันก่อนตอนรอเขากลับมา ซูเสวี่ยจื้อเคยมโนภาพหลายครั้งมากว่าคนทั้งคู่จะพบหน้ากันแบบไหน แต่เธอค...

community.jamsai.com