ทดลองอ่าน นวลหยกงาม บทที่ 7

ทดลองอ่าน – บทที่ 7        

 หลังจากนั้นวันปีใหม่ซึ่งแต่เดิมอี๋อวี้ตั้งตารอคอยเป็นพิเศษผ่านพ้นไปอย่างราบเรียบ วันปีใหม่ของที่นี่ไม่เหมือนกับเมื่อชาติก่อนของนางเสียทีเดียว แม้มีธรรมเนียมแสนโบร่ำโบราณดุจเดียวกัน แต่ไม่เคร่งครัดพิถีพิถันอย่างที่นางนึกภาพไว้

นับตั้งแต่หลิวเซียงเซียงไปจากหมู่บ้านเค่าซาน หลูจวิ้นเซื่องซึมไปพักหนึ่ง ตอนที่อี๋อวี้มองดูเขาเศร้าสร้อยเพราะรักแรกของตนเอง มักอดไม่ได้ที่จะหวนประหวัดถึงแสงแดดยามบ่ายในวันนั้น รวมถึงคำฝากฝังที่เต็มไปด้วยความนัยคลุมเครือประโยคนั้นของหลิวเซียงเซียง

ทว่าเมื่อดอกอิ๋งชุนกิ่งแรกตรงปากทางเข้าหมู่บ้านแย้มบาน หลูจวิ้นก็กลับมาร่าเริงดังเก่า เด็กน้อยคงจะเป็นอย่างนี้เอง เสียใจได้ง่ายแล้วก็หายเป็นปกติได้ง่าย

เดือนสามตามจันทรคติ อากาศกลับมาอบอุ่นอีกครา มีหิมะตกลงมาครั้งเดียวตอนต้นปี วันที่หิมะละลาย อี๋อวี้หนาวจนตัวแข็งแทบลุกจากเตียงไม่ไหว ทำให้ถูกหลูจื้อกระเซ้าด้วยเรื่องนี้ไม่เว้นวาย

สถานการณ์ทางนาข้าวเป็นไปด้วยดีมาก ชาวหมู่บ้านเค่าซานส่วนใหญ่จะปลูกข้าวสาลีฤดูใบไม้ผลิ โดยจะหว่านเมล็ดตอนปลายฤดูใบไม้ร่วง และเก็บเกี่ยวในปลายฤดูใบไม้ผลิ ดังนั้นอีกสองเดือนข้างหน้าจะถึงเวลาเก็บเกี่ยวพืชผลอีกแล้ว

อี๋อวี้นึกขึ้นได้ว่าตนเองข้ามภพมาในช่วงนี้ของปีที่แล้ว นางอยู่ที่นี่ครบหนึ่งปีโดยไม่รู้เนื้อรู้ตัวเลยหรือนี่ เรื่องที่แต่ก่อนไม่กล้าคิดฝันเกิดขึ้นกับตัวนางไม่หยุดหย่อน ส่งผลให้นางสะทกสะท้อนใจกับสิ่งที่ประสบพบเจออย่างช่วยไม่ได้

ท้ายที่สุดนางยังไม่ได้ดำเนินแผนการใช้สรรพคุณวิเศษจากเลือดสร้างความมั่งคั่งร่ำรวยให้ครอบครัวเร็วขึ้น โดยหาข้ออ้างที่มีเหตุผลน่าฟังโน้มน้าวใจตนเอง ถือเสียว่าอยากรอให้เป็นผู้ใหญ่กว่านี้อีกหลายๆ ปีถึงจะลงมือทำได้สะดวก ส่วนเหตุผลอื่นๆ กลับถูกนางซ่อนไว้อยู่ในใจลึกๆ

อี๋อวี้หาได้รู้ไม่ว่าการตัดสินนี้ของนางได้ช่วยชีวิตตนเองเอาไว้ เนื่องจากความผิดพลาดโดยไม่ตั้งใจในตอนย้อนเวลาสู่อดีตทำให้นางมีพลังอันนี้ แต่ใช่ว่ามันจะเป็นเรื่องดีเสมอไป เดิมทีในวันนั้นที่นางเจาะเลือดสิบกว่าหยดในคราวเดียวเพื่อแก้ไขภัยแล้งก็เกือบมีอันเป็นไปแล้ว ถ้าหลายปีนี้นางยังบุ่มบ่ามเอาเลือดออกมาใช้จำนวนมาก จะต้องจบชีวิตอีกครั้งแน่นอน ซึ่งนี่จะเป็นเรื่องราวต่อไปในภายหลัง

ทว่าหลังจากวันปีใหม่ อี๋อวี้ยังชวนหลูจวิ้นไปที่ภูเขาด้านหลังเป็นเพื่อน แล้วสบช่องที่เขาไม่ทันสังเกตใช้เลือดที่ผสมน้ำให้เจือจางรดต้นซานจาสิบกว่าต้น เพราะถ้าแอบใช้พลังพิเศษกับที่อื่นจะสะดุดตาเกินไป ต้นซานจานี้ได้รับเลือดของนางไปจนออกผลสองครั้งในปีเดียวมาแล้ว ตอนนี้จะให้ออกสามสี่ครั้งก็ไม่สร้างความแปลกใจให้หลูซื่อมากไปกว่านี้

ก่อนฤดูร้อนจะมาเยือน อี๋อวี้มีโอกาสได้เดินทางไกลในที่สุด หลูซื่อตั้งใจจะไปที่อำเภอขายงานฝีมือที่ทำจากเนื้อผ้าชั้นดีและปักด้วยลวดลายละเอียด ไม่รู้เหตุใดถึงได้คิดจะพาอี๋อวี้ไปด้วย

ธรรมดาหลูจวิ้นได้ยินว่าออกไปข้างนอกก็ชอบขอติดตามไป แต่พักก่อนเขาได้ไปขายถังหูลู่ถึงที่อำเภอชิงหยางบ่อยๆ หนนี้เลยมิได้ร่ำร้องขอไปด้วย

ด้วยเหตุนี้รุ่งสางของวันหนึ่งในปลายเดือนห้า มาตรว่าหลูซื่อไม่ได้ตื่นขึ้นมาเตรียมตัวตั้งแต่ยามอิ๋นเช่นเดียวกับช่วงหลายวันนั้นที่ไปขายปิงถังหูลู่ แต่ยังลุกจากเตียงตอนเสียงไก่ขันแรก พอแต่งตัวเรียบร้อยถึงสวมเสื้อผ้าให้อี๋อวี้ที่ยังนอนหลับงัวเงียอยู่ จนกระทั่งอุ้มนางขึ้นเกวียนที่หลูจวิ้นเทียมวัวไว้ให้แล้วออกจากเรือนไปก็ไม่ได้ปลุกนางให้ตื่น