ทดลองอ่าน ซ่อนรักชายาลับ เล่ม 3 บทที่ 67 – 68

สุยอ๋องชอบแย่งคน ไม่ว่าจะบุรุษหรือสตรีก็ตาม หากเป็นบุรุษดูที่ความสามารถ สตรีดูที่รูปโฉม

หลี่กวงไฉรูปโฉมธรรมดาแต่มีความสามารถ ขณะที่สุยอ๋องเดินทางกลับจากเมืองหลวง เลยตัดสินใจแวะซื้อตัวพวกคนมีความสามารถที่ถูกไหวหยางอ๋องละเลยไปเสียเลย

แต่เขานึกไม่ถึงว่าลงจากเรือมาจะได้เจอหลิ่วเหมียนถังทันที เรียกได้ว่าเป็นผลพลอยได้ไม่คาดฝัน

สำหรับหลิ่วเหมียนถัง สุยอ๋องเองก็บอกไม่ถูกว่าต้องตาที่ความสามารถหรือรูปโฉมของนาง ในเมื่อไม่ว่าใคร่ครวญถึงทั้งสองข้อนั้นอย่างไร นางก็ล้วนไม่ธรรมดา

ในขณะนั้นสุยอ๋องไม่ได้รีบร้อนจะไปหาหลี่กวงไฉอีก เพียงเข้าพักในเรือนตากอากาศของซีโจวที่ผู้ใต้บังคับบัญชาเตรียมการให้ จากนั้นส่งคนไปสืบข่าวเสียหน่อยว่าสตรีที่ติดตามกองทัพไปซีเป่ยมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร

ตอนนั้นคนที่สุยอ๋องส่งไปจับตัวหลิ่วเหมียนถังต่างกลายเป็นอาหารของสุนัขป่าแห่งซีเป่ยกันหมด

แม้เขาอยากจะส่งคนไปอีก แต่สามีของหลิ่วเหมียนถังอยู่ในกองทัพไหวหยางอ๋อง เขาไม่สะดวกแหวกหญ้าให้งูตื่น สะเทือนไปถึงเจ้าชุยสิงโจว ดังนั้นเลยได้แต่ระงับแผนการเอาไว้

บัดนี้ได้มาเจออีกครั้ง ความต้องการของสุยอ๋องถูกกระตุ้นขึ้นมาเต็มที่

ขณะที่ซุนอวิ๋นเหนียงรู้เรื่องของครอบครัวสกุลลู่จึงเล่าให้บิดาบุญธรรมฟัง “ท่านตาของหลิ่วเหมียนถังอยู่ที่ซีโจว ไม่แน่นางอาจมาพึ่งพาสกุลลู่ ข้าสนิทกับท่านลุงรองลู่มู่ของนาง ประเดี๋ยวข้าไปหยั่งเชิงจากเขาได้”

สุยอ๋องจิบน้ำชากลิ่นหอมที่อนุคนงามส่งให้ ลิ้มรสชาติสักพักจึงปรายตาถาม “เจ้ากระตือรือร้นดีนี่ เหตุใดกัน แต่งงานกับจื่ออวี๋ไม่สำเร็จเลยอยากสานสัมพันธ์พี่น้องกับหลิ่วเหมียนถังใหม่หรือ”

ซุนอวิ๋นเหนียงโดนตอกใส่จนสีหน้าตึงเครียด

หากบิดาและพวกคนเก่าแก่ของตำหนักบูรพาไม่คอยขัดขวาง นางก็ได้เป็นภรรยาของจื่ออวี๋ไปนานแล้ว จะปล่อยให้เขาไปแต่งกับบุตรสาวตัวอ้วนของผู้บัญชาการสือได้อย่างไร เมื่อคิดถึงภาพตอนเข้าเมืองหลวงไปเห็นจื่ออวี๋กับคุณหนูสือเป็นคู่สามีภรรยาให้ความเคารพแก่กัน ในใจซุนอวิ๋นเหนียงก็มีแต่ความแค้นเคือง!

คุณหนูสือผู้นั้นเพิ่งแต่งให้จื่ออวี๋ไม่ถึงปี ทว่ากลับตั้งครรภ์แล้ว…

แต่ซุนอวิ๋นเหนียงรู้ว่าจะเป็นนางก็ดีหรือคุณหนูสือผู้นั้นก็ช่าง ต่างไม่ใช่ตัวจริงที่อยู่ในใจของจื่ออวี๋ ทันทีที่จื่ออวี๋ทำการใหญ่สำเร็จ เกรงว่าจะรับตัวหลิ่วเหมียนถังเข้าไปในตำหนักหงส์ทันที

นึกถึงว่านางตั้งใจพูดต่อหน้าจื่ออวี๋ว่าแม้แต่คุณหนูสือยังตั้งครรภ์แล้ว เกรงว่าหลิ่วเหมียนถังเองก็คลอดบุตรให้พ่อค้าผู้นั้นแล้วเช่นกัน จื่ออวี๋กลับเอ่ยด้วยสีหน้านิ่งเฉยว่า “หากวันหน้านางเต็มใจ สามารถรับตัวบุตรมาอยู่เมืองหลวงได้เหมือนกัน”

ความหมายโดยนัยคือไม่ว่าจะเป็นอย่างไร เขาล้วนไม่มีทางรังเกียจหลิ่วเหมียนถัง

ตอนนี้พรรคพวกตำหนักบูรพากำลังใช้งานสกุลสือ นางไม่อาจทำอะไรคุณหนูสือผู้นั้นได้ แต่อนาคตพอประสบความสำเร็จ หลิ่วเหมียนถังอย่าได้คิดมามีส่วนแบ่งด้วยเลย!

มีเพียงหลิ่วเหมียนถังชื่อเสียงเสียหายโดยสมบูรณ์ ถึงจะทำให้จื่ออวี๋รับตัวกลับมาไม่ได้!

ซุนอวิ๋นเหนียงกระจ่างดีว่าสายตาที่สุยอ๋องมองหลิ่วเหมียนถังไม่ปกติ หากสุยอ๋องทำตัวตามนิสัยจะต้องคว้าสตรีที่ต้องตามาไว้ในมือให้ได้ รอหลิ่วเหมียนถังกลายเป็นของเล่นของสุยอ๋องเมื่อไร ดูว่าจื่ออวี๋จะยังรับของเหลือต่อจากท่านปู่เขาอย่างไร

ซ้ำนิสัยของหลิ่วเหมียนถังยังแข็งกร้าวเพียงนั้น เรื่องที่นางไม่ยินยอมไม่ว่าใครก็เปลี่ยนแปลงไม่ได้

ซุนอวิ๋นเหนียงนึกถึงสภาพของหยกงามที่แตกสลายแล้ว ในใจก็รู้สึกสาแก่ใจขึ้นมาแปลกๆ

ดังนั้นสุยอ๋องคิดอยากรู้สถานการณ์ในตอนนี้ของหลิ่วเหมียนถัง นางย่อมกระตือรือร้นอย่างมาก

ข่าวเกี่ยวกับสถานการณ์ของสกุลลู่เองก็ได้รับมาอย่างรวดเร็ว

ซุนอวิ๋นเหนียงสั่งให้ลูกน้องคนสนิทไปหาลู่มู่พูดคุยรำลึกความหลัง หลังมอบอะไรดีๆ ให้เขามากมายควบคู่หลอกลวงและเกลี้ยกล่อม บอกว่าเห็นหลิ่วเหมียนถังติดตามบุรุษผู้หนึ่งอยู่ในกองทัพซีเป่ย ท้ายที่สุดก็ทำให้ลู่มู่หลุดปากเผยเบื้องหลังออกมาได้

ที่แท้หลิ่วเหมียนถังรู้แล้วว่าสามีที่นางเคยอยู่ด้วยเป็นคนสารเลวสวมรอย หลังถูกบุรุษเช่นนี้หลอกร่วมหลับนอนด้วยสองปีโดยไร้สินสอดไร้แม่สื่อจึงแตกหักกับสารเลวผู้นั้น ตามท่านลุงใหญ่ของนางกลับมาที่สกุลลู่

แต่ว่าเรื่องถูกคนหลอกแต่งงานทำลายชื่อเสียงเกินไป ดังนั้นคนในสกุลลู่จึงปิดบังไว้มาโดยตลอด บอกเพียงว่าหลิ่วเหมียนถังป่วยหนัก เพิ่งพักฟื้นกลับมา

ขณะที่สมองของหลิ่วเหมียนถังก็ยังสับสน ยังไม่ได้ฟื้นความทรงจำกลับมา

สุยอ๋องได้ยินแล้วเลิกคิ้วเอ่ย “เช่นนี้ทุกวันนี้นางยังไม่แต่งงาน…อายุเองก็ไม่น้อยแล้ว คนในบ้านนางไม่ร้อนใจหรือ”

ซุนอวิ๋นเหนียงก้มหน้าหลุบตาลงพลางเอ่ย “ร้อนใจไปก็ไม่มีประโยชน์ เป็นคนที่เสียความบริสุทธิ์ไปแล้วจะแต่งก็ได้แต่ฝืนมโนธรรมหลอกบ้านสามี…แต่ว่ารูปโฉมเช่นนั้นหากนำมาปรนนิบัติข้างกาย กลับไม่เป็นปัญหาต่อความสนุกของบุรุษ…”

สุยอ๋องเปล่งเสียงหัวเราะออกมา เอ่ยวาจาถากถาง “คำพูดจาราวกับแม่เล้าในตรอก…หลิ่วเหมียนถังมีพี่น้องต่างสกุลอย่างเจ้าช่างเป็นวาสนาสามชาติสามภพจริงๆ เจ้ากำลังยุแยงให้ข้าเป็นคนเลวข่มเหงคนดีๆ หรือ”

ซุนอวิ๋นเหนียงตกใจ รีบเอ่ยเสียงเบา “ลูกมิกล้า! ท่านพ่อบุญธรรมใช่คนประเภทนั้นที่ใดกัน! ท่านก็แค่รู้เบื้องหลังเลวร้ายของหลิ่วเหมียนถัง ต้องการนำตัวนางมาไต่สวนเท่านั้น…”

สุยอ๋องผงกศีรษะเอ่ย “ในเมื่อจะไต่สวน ทำให้สง่าผ่าเผยสักหน่อยจะดีกว่า”

ผลปรากฏว่าวันรุ่งขึ้นสุยอ๋องก็หาตัวแม่สื่อมา ก่อนเขียนเทียบเชิญพร้อมแนบวันเดือนปีเกิดของตนเองแล้วสั่งให้พ่อบ้านเตรียมสินสอดห้าคันรถ บอกให้แม่สื่อนำไปสู่ขอที่บ้านสกุลลู่

ซุนอวิ๋นเหนียงมองสินสอดเหล่านั้น เมื่อเห็นว่าจำนวนเป็นไปตามธรรมเนียมของอนุสูงศักดิ์ก็อดตกใจไม่ได้

ชายาเอกของสุยอ๋องเป็นญาติผู้น้องของเขา หลานสาวแท้ๆ ของไทฮองไทเฮา เรียกว่าเพิ่มความแน่นแฟ้นในหมู่เครือญาติ ทว่าชายาเอกผู้นั้นเป็นคนอ่อนแอ ควบคุมสุยอ๋องไม่ได้

โชคดีที่สุยอ๋องไว้หน้าให้ครอบครัวท่านอาอยู่บ้าง ไม่เคยรับอนุอย่างเป็นทางการ แต่ก็มีอนุห้องข้างมากมายนับไม่ถ้วน เปลี่ยนทุกวันเว้นวัน แต่ไม่ได้มีบุตรกับอนุคนใด

ทว่าท้องของชายาเอกผู้นั้นก็ไร้ความสามารถ คลอดบุตรสาวออกมาสามคนติดกัน พออุตส่าห์คลอดบุตรชายได้สักคนก็มีสภาพอ่อนแอขี้โรค ทุกวันนี้เพิ่งจะอายุเจ็ดขวบ

หากหลิ่วเหมียนถังยอมรับหนังสือสู่ขอของสุยอ๋อง อีกฝ่ายจะเป็นอนุสูงศักดิ์ที่ผ่านพิธีการ สามารถคลอดบุตรให้สุยอ๋องได้!