ทดลองอ่าน จันทราอัสดง เล่ม 3 บทที่ 67-69 – Jamsai
Connect with us

Jamsai

จันทราอัสดง

ทดลองอ่าน จันทราอัสดง เล่ม 3 บทที่ 67-69

หน้าที่แล้ว1 of 6

บทที่ 67

แสงเทียนไหวระริก ระเบิดดังเปรี๊ยะปร๊ะเบาๆ ชายหนุ่มในชุดสีนิลลืมตาขึ้น

ดวงเนตรกระจ่างใสของหญิงสาวปิดอยู่ ขนตายาวทอดเงาจางๆ ภายใต้แสงไฟอบอุ่น ทั้งที่ยังไม่ถึงฤดูบุปผา อากาศกลับเหมือนมีกลิ่นหอมของดอกเหอฮวนแผ่กระจายอยู่

ถานไถจิ้นคล้ายสัมผัสถูกพิษกะทันหัน ประหนึ่งเพิ่งตื่นจากฝัน

หลีซูซูถูกเขาผลักออกทันใด นางบีบนวดไหล่และช้อนตามองไป

สีหน้าของถานไถจิ้นเปลี่ยนแปรยากคาดเดา เขาตระหนักว่าตนเองทำอะไรลงไป ยามนี้จึงมิอาจกลบเกลื่อนได้อีกแล้ว อีกทั้งเขายังไม่สามารถโต้แย้งได้

หลีซูซูไม่ได้พูดอะไร นางจ้องมองเขาเงียบๆ

เวลาเช่นนี้นางอยากฟังเหลือเกินว่าถานไถจิ้นจะแก้ตัวอย่างไร เขาไร้อารมณ์ความรู้สึกมาแต่กำเนิด บางทีแม้แต่ตัวเขาเองยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าความหวั่นไหวเมื่อครู่นี้หมายความว่าอะไร

ดังคาด หลีซูซูราวกับเห็นไอน้ำแข็งเย็นเยือกแผ่ออกมาจากในดวงตาของถานไถจิ้นอย่างรวดเร็ว

เขาพูดเสียงเย็นว่า “เจ้ายั่วยวนเรา”

“…” หลีซูซูพูดอะไรไม่ออกไปชั่วขณะ นางยังไม่เคยเห็นคนที่ปัดความผิดให้ผู้อื่นได้อย่างเป็นธรรมชาติเช่นนี้มาก่อน

“ข้าให้โอกาสเจ้าเลือกแล้ว” หลีซูซูพูดอย่างขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน “ถานไถจิ้น เจ้าโรคประสาทกำเริบหรือไร”

ถานไถจิ้นหลุบตาลง ลูบริมฝีปากตนเอง อาจเพราะความรู้สึกที่หลงเหลืออยู่บนนั้นทำให้เขาไม่สบายใจ เขาจึงลดมือลงกลบเกลื่อนอาการอย่างรวดเร็ว

“เราไม่มีความรู้สึกอะไรทั้งนั้น ลูกไม้พวกนี้ของเจ้าใช้ไม่ได้ผลแม้แต่น้อย เราไม่มีทางให้เจ้าไปพบท่านย่าของเจ้า และไม่มีทางปล่อยเจ้าออกไป เจ้าถอดใจเสียเถอะ” ไม่รู้ว่าเขาพูดมากมายเช่นนี้ให้นางฟังหรือพูดให้ตนเองฟังกันแน่

หลีซูซูมองเขาด้วยสีหน้านิ่งเฉย ก่อนจะยกขาหมายจะลงจากเตียง

ชอบเล่นละครถึงเพียงนี้ เจ้าเล่นไปผู้เดียวให้พอใจแล้วกัน

“หยุดนะ!” เขาพูดขึ้นทันที “เจ้าจะไปที่ใด”

หลีซูซูตอบ “ในเมื่อลูกไม้พวกนี้ของข้าล้วนไม่ได้ผล ข้าก็จะไม่เสียเวลาอีก ปล่อย ข้าจะไปนอน เจ้าไม่นอนแต่ข้าจะนอน”

หลีซูซูกลับไปนอนบนตั่งเล็กของตนเองพลางหลับตาลง ไม่นานนางก็ได้ยินเสียงสวบสาบจากบนเตียง

โกวอวี้พูดขึ้นว่า “ถานไถจิ้นมา”

ตั่งเล็กของนางอยู่ห่างจากเตียงมังกรไม่ไกล ถานไถจิ้นไม่รู้เป็นบ้าอะไร จวบจนบัดนี้ยังไม่จัดหาที่พักเป็นเรื่องเป็นราวให้นาง คนอื่นไม่กล้ายุ่งเรื่องของถานไถจิ้นอยู่แล้ว จนถึงตอนนี้หลีซูซูจึงได้แต่พักอยู่ในตำหนักของเขา

โกวอวี้รายงานต่อ “เขากำลังมองท่านอยู่”

หลีซูซูย่อมรู้อยู่แล้ว เขาอยู่ใกล้ถึงเพียงนี้ สายตาเหมือนใยแมงมุมที่เหนียวเหนอะ ชวนให้คนอึดอัดไปทั้งตัว นางมิใช่ว่าจะหลับลงจริงๆ สักหน่อย ย่อมต้องรู้สึกได้

เขาเข้ามาใกล้ แต่กลับไม่พูดจา

สถานการณ์พลันเงียบงัน

สำหรับหลีซูซู สายตาที่ทำให้คนหายใจไม่ออกเช่นนี้ ยากจะรับไหวจริงๆ นางแกล้งนอนจนขนลุกซู่ไปทั้งตัว ในที่สุดก็ทนไม่ไหวจึงลืมตาขึ้น “เจ้าคิดจะทำอะไรกันแน่”

ชายหนุ่มในอาภรณ์สีนิลนั่งลงเฉียงๆ บนขอบตั่งของนาง การลืมตาของนางทำให้เขาวางตัวไม่ถูกอยู่บ้าง ก่อนจะเบนสายตาออกไปทันที

ใบหน้าด้านข้างอันคมคายของชายหนุ่มดูประณีตงดงามเป็นพิเศษภายใต้แสงจากโคมแก้วหลิวหลี ผิวของเขาขาวมาก ริมฝีปากบางแดงเป็นพิเศษ

บุรุษผู้หนึ่งงดงามถึงขั้นนี้ ช่างไม่ง่ายเลยจริงๆ

เขาพูดด้วยน้ำเสียงไม่เต็มใจ “เรายอมรับว่ามิใช่จะไม่ได้ผลเสียทีเดียว เราไม่ได้รังเกียจเจ้าถึงเพียงนั้น”

หลีซูซูนอนหนุนท่อนแขนอ่อนนุ่มของตนเอง หาวพลางมองเขา

ดวงตานางทอประกายน้ำบางๆ ชั้นหนึ่ง เขาเหลือบมองนางด้วยหางตา เอ่ยด้วยน้ำเสียงใจกว้างว่า “เจ้าบอกเรามา เจ้าต้องการสิ่งใดกันแน่”

ถานไถจิ้นเหมือนพ่อค้าตระหนี่ที่ระวังตัวแจผู้หนึ่ง เขามองดูหลีซูซูอย่างหวาดระแวงและคาดหวัง

ราวกับในมือนางมีสิ่งที่เขาปรารถนามากเป็นพิเศษ แต่ของสิ่งนี้สามารถนำพาหายนะมาสู่เขาอย่างง่ายดาย ทางหนึ่งเขาหวาดกลัวกับผลลัพธ์อันเลวร้ายที่หลีซูซูอาจจะนำมาให้ อีกทางหนึ่งกลับอยากเข้าใกล้นางอย่างมิอาจควบคุม

เขาเฝ้ารอคำตอบด้วยสีหน้าตึงเครียด

หลีซูซูคิดในใจ ข้าต้องการชีวิตเจ้าน่ะสิ

ทว่านางมิอาจพูดเช่นนี้ได้ บุรุษตรงหน้าเป็นนกหวาดเกาทัณฑ์ที่ตระหนี่และเห็นแก่ตัวอยู่แล้ว ยามที่นางไม่เป็นพิษเป็นภัยกับเขา เขายังคิดถึงภาพเจตนาอันชั่วร้ายของนางได้เป็นร้อยอย่าง ยิ่งมิต้องพูดถึงว่าหากเขารู้ว่านางมาเพื่อเอาชีวิตสุนัขของเขา!

อย่าเห็นว่าตอนนี้บุรุษผู้นี้มองนางด้วยความปรารถนาแล้วจะได้ใจ ด้วยสันดานชั่วร้ายในกระดูกมารของเขา หากเขารู้ความจริงอาจจะบีบคอนางจนตายในอึดใจต่อไปเลยก็เป็นได้

ดังนั้นหลีซูซูจึงกะพริบตาปริบๆ เอ่ยว่า “ข้าอยากเป็นฮองเฮา”

สตรีในโลกมนุษย์ล้วนมีความใฝ่ฝันเช่นนี้มิใช่หรือ รวมถึงเยี่ยปิงฉางด้วย

ดังคาด พอได้ฟังเหตุผลของนางแล้ว สีหน้าของถานไถจิ้นเปลี่ยนเป็นเสียดสีเยาะหยันทันตา “เจ้าอยากเป็นฮองเฮา?”

ท่าทางเหยียดหยันที่มากเกินความจำเป็นของเขา ประหนึ่งมองแมวที่กระโดดเข้าไปจับปลาในกองเพลิง

ไม่ว่าจะเป็นแม่นมที่เลี้ยงดูเขามาหรือว่าจิงหลันอัน ล้วนเคยเตือนเขาว่าตำแหน่งนั้นมีความสำคัญมากเพียงใด

สำหรับองค์เหนือหัวผู้ปกครองบ้านเมือง ฮองเฮาถึงขั้นเป็นตัวตัดสินว่ายุคสมัยนั้นแผ่นดินจะสงบมั่นคงหรือไม่

สั่งสมอำนาจทางการเมือง ผูกใจราษฎร หรือแม้กระทั่งสานสัมพันธไมตรีระหว่างสองแคว้น ฮองเฮาล้วนมีบทบาทสำคัญเป็นพิเศษ

ถานไถจิ้นนิสัยเย็นชาอำมหิต ไม่จำเป็นต้องพึ่งฮองเฮาในการกำราบขุนนางในราชสำนัก

ทว่าหากเขาปรารถนาจะครอบครองใต้หล้า ฮองเฮาย่อมมิอาจเป็นชาวแคว้นซย่าได้แน่นอน แคว้นซย่าสิ้นอำนาจแล้ว แต่หากมุ่งไปทางทิศอุดร ย่อมเป็นแคว้นเสินชาที่มีแหล่งน้ำและพืชพรรณอุดมสมบูรณ์ ผู้คนเจนจัดวิชาไสยเวท

ยิ่งไปกว่านั้น หากรออีกไม่กี่ปี สำนักเซียนเปิดกว้าง เขายังสามารถหาฮองเฮาที่มีแก่นวิญญาณ อาศัยนางเดินผ่านเข้าสำนักเซียนได้

ถึงอย่างไรเขาก็เคยเห็นโลกที่กว้างใหญ่กว่า สำหรับคนอื่นๆ ปัวเหร่อฝูเซิงเป็นความรู้สึกที่ยากจะลืมเลือน แต่สำหรับถานไถจิ้น เขาได้เห็นพลังอันแข็งแกร่งของมังกรเซียนหมิงเยี่ย

หน้าที่แล้ว1 of 6

Comments

comments

No tags for this post.
Continue Reading

More in จันทราอัสดง

  • จันทราอัสดง

    ทดลองอ่าน จันทราอัสดง เล่ม 4 บทที่ 111-112

    By

    บทที่ 111 จั้งไห่ได้ยินหลีซูซูพูดเช่นนี้ ในใจรู้สึกละอายเล็กน้อย วันนั้นตอนถานไถจิ้นต่อสู้กับกงเหยี่ยจี้อู๋เขาก็อยู่ด้วย ไม่ว่าอย่างไรศิษย์น...

  • จันทราอัสดง

    ทดลองอ่าน จันทราอัสดง เล่ม 4 บทที่ 109-110

    By

    บทที่ 109 ผ่านไปไม่ถึงสองวันเหยากวงกลับจากฝึกฝนในโลกมนุษย์ เอาเรื่องสนุกกลับมาเล่าให้หลีซูซูฟังมากมาย “ตอนอยู่แดนมนุษย์ข้ายังเจอคนรู้จักผู้ห...

  • จันทราอัสดง

    ทดลองอ่าน จันทราอัสดง เล่ม 4 บทที่ 107-108

    By

    บทที่ 107 หน้าประตูบรรพต อาภรณ์สีครามของชายหนุ่มย้อมด้วยโลหิต สะพายกระบี่เซียนเล่มหนึ่ง ลูกศิษย์ที่ลงมาจากบรรพตเซียนเหิงหยางกระซิบกระซาบกัน ...

  • จันทราอัสดง

    ทดลองอ่าน จันทราอัสดง เล่ม 4 บทที่ 105-106

    By

    บทที่ 105 ไม่รู้ผ่านไปนานเพียงใด หลีซูซูค่อยๆ ตระหนักถึงข้อดีของการล้างกระบี่ เคล็ดกระบี่เหิงหยางเด็ดขาดเฉียบคม เน้นความกล้าหาญ เคล็ดกระบี่ช...

  • จันทราอัสดง

    ทดลองอ่าน จันทราอัสดง เล่ม 4 บทที่ 103-104

    By

    บทที่ 103 มารฝันเห็นถานไถจิ้นไม่หวั่นไหวสักนิด ก็รู้ว่าตนกำลังจะถูกหน้าไม้พิฆาตเทวะกลืนกินเข้าไป ขณะที่มารฝันกำลังจะสิ้นหวัง ลูกแก้วลูกหนึ่ง...

  • จันทราอัสดง

    ทดลองอ่าน จันทราอัสดง เล่ม 3 บทที่ 74-75

    By

    บทที่ 74 ตั้งแต่ย่างเข้าฤดูสารท อากาศของแคว้นโจวยังคงอบอุ่น เวลาท้องฟ้าปลอดโปร่ง หลีซูซูจะคลำทางเดินไปมาในวังเย็น ในวังเย็นไม่มีอะไรเลย พลัง...

  • จันทราอัสดง

    ทดลองอ่าน จันทราอัสดง เล่ม 3 บทที่ 72-73

    By

    บทที่ 72 “มองไม่เห็น?” เมื่อฟังข่าวนี้แล้ว ถานไถจิ้นนิ่งสงบยิ่งนัก นางกำนัลกลัวเหลือเกินว่าถานไถจิ้นจะตำหนิตนเรื่องที่หลีซูซูมองไม่เห็น นางเ...

บทความยอดนิยม

everY

ทดลองอ่าน เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 Chapter 2.1-2.2 #นิยายวาย

ทดลองอ่าน เรื่อง เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 ผู้เขียน : MINTRAN แปลโดย : ทันบี ผลงานเรื่อง : 배타적 연애 금지구역 ถือเป็นลิขสิทธิ์...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฝ่าบาททรงพระเจริญหมื่นปี บทที่ 1

บทที่ 1 ปีที่ยี่สิบสี่รัชศกเฉียนเต๋อแห่งราชวงศ์ต้าผิงได้ถูกกำหนดให้เป็นปีที่ต่างไปจากปกติธรรมดา ชุนจื้อ เพิ่งผ่านไป ข่าว...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน บทเพลงปณิธาน ตำนานวิหคโผบิน บทนำ-บทที่ 2

บทนำ   เทวทูตแห่งเขาปี้ลั่ว   วันนี้เป็นวันจิงเจ๋อ ขณะทูตจากเขาปี้ลั่วมาถึงสกุลมู่ มู่เฉินเพิ่งจะดึงถังน้ำขึ้นมาจาก...

community.jamsai.com