ทดลองอ่าน คู่นิรันดร์พันภพ บทที่ 5 – บทที่ 6

ลมหายใจและจังหวะหัวใจของหญิงสาวถูกบีบให้ช้าลง แต่หัวไหล่เขายังคงรู้สึกได้ถึงน้ำตาเปียกร้อน เขายังคงมองเห็นน้ำตาเลือดของนางที่อาบย้อมไปทั่วเตียงและหมอน ยิ่งมิอาจลืมเลือนดวงตาคู่นั้นที่เปื้อนน้ำตาสีเลือดและเจือแววโกรธแค้นตื่นกลัวเมื่อครู่นี้

ชั่วขณะหนึ่งที่เขาไม่ขยับ เพียงยืนอยู่หน้าเตียงเช่นนั้น โอบกอดหญิงสาวที่ก่อนหน้านี้ยังโจมตีเขาเหมือนสัตว์ร้ายตัวหนึ่ง

เขาไม่มีเจตนาจะทำร้ายนาง ไม่ได้ตั้งใจจริงๆ

ยังคิดว่าหลังจากอยู่ร่วมกันมาหลายวัน นางควรจะรู้ว่าเขาไม่มีทางทำร้ายนาง

เขารู้ว่านางไม่ชอบถูกใครควบคุม ไม่มีใครชอบ แต่คิดไม่ถึงว่านางจะตื่นตระหนกและหวาดกลัวถึงเพียงนี้ แค่จำกัดการเคลื่อนไหวของนางเท่านั้นก็ทำให้นางตกใจถึงเพียงนี้ ยินดีทำร้ายตัวเอง แม้ว่าจะต้องใช้เรี่ยวแรงที่เหลือทั้งหมดก็จะดิ้นรนหนีไปให้ได้

หลายปีมานี้น้อยครั้งที่เขาจะผิดพลาด

ทว่าจังหวะที่เขาเลิกม่านขึ้น จังหวะที่เขาเห็นดวงตาคู่นั้นของนาง เขาก็รู้ว่าตัวเองพลาดไปเสียแล้ว

เขาไม่ควรทิ้งนางไว้ที่นี่คนเดียว

ปีศาจกำลังไล่ล่านาง นางไม่ไว้ใจปีศาจเป็นเรื่องปกติมาก แต่แม้กระทั่งเขาที่ช่วยเหลือนางไว้หลายครั้ง หญิงผู้นี้ก็ยังไม่กล้าไว้ใจหรือ

เพราะเหตุใด

ตกลงแล้ว…เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ ถึงได้ทำให้นางหมดความเชื่อมั่นในตัวมนุษย์ไปอย่างสิ้นเชิง?

เขาถอนเข็มเงินบนจุดชีพจรใหญ่ของนางออกช้าๆ ปล่อยให้นางนอนราบบนเตียง

นางไม่ตื่นเพราะเหตุนี้ เขารู้ว่านางคงยังไม่ตื่นเร็วๆ นี้ นางใช้พลังในร่างกายมากเกินไป หากเปลี่ยนเป็นคนอื่น ต่อให้เป็นมนุษย์กึ่งสัตว์ที่เปี่ยมด้วยกำลังวังชา หากบาดเจ็บอย่างนาง เกรงว่าคงไปรายงานตัวกับพญายมนานแล้ว

แต่นางไม่ นางยังมีชีวิตอยู่

ซ่งอิ้งเทียนนั่งลงตรงขอบเตียง หยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาช่วยเช็ดน้ำตาเลือดออกไปจากใบหน้านาง

หลังจากนั้นถึงได้พิจารณาใบหน้านางอย่างจริงจังเป็นครั้งแรก

ลักษณะของคนแต่ละท้องถิ่นล้วนไม่เหมือนกัน คนทางใต้กระดูกหน้าค่อนข้างกลม คนทางเหนือกระดูกหน้าเหลี่ยมกว้าง คนต่างเผ่ายิ่งแตกต่างออกไป แม้แต่สีผมสีผิวและสีตายังต่างออกไปด้วย หญิงผู้นี้แม้ดวงตาและเส้นผมจะเป็นสีดำ แต่โครงหน้ากลับเหมือนชาวต่างเผ่ามากกว่า ไม่เพียงเบ้าตาลึก จมูกยังโด่งยิ่ง ขนตาดกหนาเป็นแพเหมือนพัด

หากตัดรอยแผลเป็นที่ยังไม่จางไปพวกนั้นออก ใบหน้านางงดงามมากจริงๆ

โลกใบนี้มีมารปีศาจมากมาย มีบุคคลน่าสงสัยบางจำพวกที่แยกแยะด้วยรูปลักษณ์ภายนอกไม่ออก แต่ชีพจรของนางกลับเหมือนคนธรรมดาทั่วไป