Connect with us

Jamsai

LOVE

ทดลองอ่าน ฌาลิสสา บทที่ 4

หน้าที่แล้ว1 of 3

บทที่ 4

กว่าจะถึงด่านชายแดนซึ่งเชื่อมกุณฑ์ชาลากับพูรัมด้วยสะพานเหล็กก็เป็นเวลาเกือบสามทุ่มแล้ว แสงสปอตไลต์จากทั้งสองฝั่งเผยให้เห็นประตูรั้วเหล็กที่เปิดกว้าง ด่านชายแดนที่ควรจะเงียบเหงาเพราะเลยเวลาปิดด่านกลับครึกครื้นด้วยขบวนต้อนรับจากเจ้าหน้าที่ของพูรัมเกือบห้าสิบชีวิต

“ถึงแล้ว ไปเถอะลิสสา”

“ขอบคุณนะลุง”

“ไม่เป็นไร”

“แล้วเราจะติดต่อลุงยังไง ขอเบอร์ได้ไหม ลุงช่วยเราไว้ตั้งหลายครั้ง อย่างน้อยเราควรตอบแทนลุงบ้าง”

“เธอจะลากองครักษ์มาจับฉันเหรอ”

รอยยั่วเย้าในดวงตาดำจัดคู่นั้นพานให้เจ้าหญิงน้อยหวนนึกถึงเรื่องราวตอนสิบเอ็ดขวบที่เจอลุงเป็นครั้งแรกขึ้นมา วันนั้นเธอลากองครักษ์มาจับเขาจริงๆ นั่นแหละ คิดแล้วก็ตลกดีเหมือนกัน ไม่นึกว่าคนที่เธอช่วยชีวิตในวันนั้นจะกลายมาเป็นผู้ช่วยชีวิตเธออีกหลายครั้งในเวลาต่อมา

“เรื่องตั้งนานแล้ว ลุงอย่าล้อเราสิ เราอยากขอบคุณลุงจริงๆ นะ”

“ไว้ฉันจะมาหาเธอเอง”

ในเมื่อลุงปฏิเสธ หญิงสาวก็ไม่อยากซักไซ้ให้อีกฝ่ายอึดอัด

“งั้นเราไปก่อนนะลุง”

ลุงพยักหน้า ทอดตามองร่างเพรียวบางเดินผ่านเขตแดนของกุณฑ์ชาลาไปยังกลางทางเชื่อมสู่เขตแดนของพูรัมด้วยความรู้สึกใจหาย หากเป็นไปได้เขาก็อยากจะเหนี่ยวรั้งช่วงเวลาระหว่างเราให้นานกว่านี้ เพียงแต่เขาไม่อาจเห็นแก่ตัว ปล่อยให้เธอตกอยู่ในอันตรายได้

ลลิสสาเดินไปเกือบสุดทางก็หันกลับไปโบกมือให้ลุงอีกครั้ง ก่อนย่างเท้าสู่เขตแดนของพูรัม

“พี่วตี!” ร่างเล็กโถมเข้าหาอ้อมแขนอุ่นของคนที่เป็นทั้งพี่สาวและแม่บุญธรรม “ลิสสาไม่คิดว่าพี่วตีจะมารับนะคะเนี่ย”

“ลิสสาหายไปทั้งคน จะให้พี่รออยู่ในวังเฉยๆ ได้ยังไง ฝ่าบาทก็อยากมาด้วย แต่ติดประชุมทางไกล ไม่งั้นคงตามพี่มาด้วยแล้ว”

“แค่พี่วตีมารับ ลิสสาก็ดีใจแล้วค่ะ”

รานีปัทมาวตีคลายอ้อมแขน ดันตัวเจ้าหญิงน้อยให้ออกห่างเล็กน้อย ก่อนเหลือบมองไปทางชายแปลกหน้าซึ่งยืนปะปนอยู่ในกลุ่มทหารเวรตรงหน้าประตู ด้วยรูปร่างสูงใหญ่ ท่าทางสง่าผ่าเผยและเครื่องแต่งกายแปลกตาจากทหารชายแดนทำให้เขาดูสะดุดตา ทั้งที่ใบหน้าดูธรรมดา เหมือนคนมีอายุคนหนึ่งเท่านั้น

“คนที่ช่วยลิสสาเป็นใคร”

“เขาแจ้งพี่วตีว่าเป็นใครคะ”

“มหาดเล็กรายงานเพียงว่าคนของกุณฑ์ชาลาจะพาลิสสามาส่ง แต่ไม่ได้บอกว่าใครมาส่ง”

“ลิสสาเรียกเขาว่าลุงค่ะ”

“ลุงเหรอ”

“ค่ะ ลิสสาเคยช่วยเขาไว้ตอนลิสสายังเด็ก แล้วหลังจากนั้นเขาก็บังเอิญช่วยลิสสาไว้อีกหลายครั้ง”

“บังเอิญงั้นเหรอ”

คำถามของรานีปัทมาวตีเป็นคำถามที่ติดในใจของเจ้าหญิงน้อยมาตลอด เพียงแต่ยังหาคำตอบไม่ได้ เธอหันไปทางด่านชายแดน หมายจะเรียกให้เขามาพบมหารานีแห่งพูรัม แต่กลับไม่เห็นเงาของเขาเสียแล้ว

หน้าที่แล้ว1 of 3

Comments

comments

No tags for this post.
Continue Reading

More in LOVE

บทความยอดนิยม

นิยายอินไซต์ มากกว่ารัก

แจก!! Wallpaper Desktop & Phone จาก ตกรางวัลอย่างงามให้การแสดงของพระชายา

แจก!! Wallpaper ลายนิยาย 'ตกรางวัลอย่างงามให้การแสดงของพระชายา' ผลงานของนักเขียน 'ฟาต๋าเตอะเล่ยเซี่ยน' แปลโดย 'พริกหอม' ...

everY

ทดลองอ่าน เลิกเรียนแล้วเจอกัน เล่ม 2 บทที่ 42 – 43 #นิยายวาย

ทดลองอ่าน เลิกเรียนแล้วเจอกัน เล่ม 2 ผู้เขียน : 酱子贝 (Jiang Zi Bei) แปลโดย : Lucky Luna ผลงานเรื่อง : 放学等我 ถือเป็นลิขสิทธ...

เรื่องเด่นวันนี้

รวมตัวเอกสายการแสดง สับขาหลอกจนสับสน | ตำหนักมากกว่ารัก

เป็นตัวเอกของเรื่องทั้งทีจะให้มีดีแค่การเป็นพระเอกนางเอกก็คงไม่ได้ จะต้องมีอุบายหรือใช้สกิลในการเอาตัวรอดกันบ้าง เนื้อเร...

everY

ทดลองอ่าน เลิกเรียนแล้วเจอกัน เล่ม 2 บทที่ 40 – 41 #นิยายวาย

ทดลองอ่าน เลิกเรียนแล้วเจอกัน เล่ม 2 ผู้เขียน : 酱子贝 (Jiang Zi Bei) แปลโดย : Lucky Luna ผลงานเรื่อง : 放学等我 ถือเป็นลิขสิทธ...

jamsai.com